Robert i Bertrand czyli Dwaj złodzieje

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Robert i Bertrand czyli Dwaj złodziejekrotochwila ze śpiewami Kazimierza Hofmana w czterech aktach. Libretto napisał Władysław Ludwik Anczyc. Prapremiera odbyła się w Krakowie w 1888 r.[1]

Pierwowzór[edytuj | edytuj kod]

Libretto Władysława Ludwika Anczyca jest wierną adaptacją krotochwili autorstwa Johanna Nepomuka Nestroya[1].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Bohaterami utworu są dwaj drobni złodzieje: Robert i Bertrand, którzy wspólnie uciekają z więzienia i okradają podmiejską oberżę. Po licznych perypetiach zostają jednak schwytani i jedyne co im pozostaje, to prosić o dobre traktowanie[1].

Spektakl radiowy[edytuj | edytuj kod]

W 1961 r. w Teatrze Polskiego Radia wyemitowano spektakl pt. Figle losu oparty na motywach utworu Robert i Bertrand czyli Dwaj złodzieje w adaptacji Zofii Zawadzkiej i reżyserii Rudolfa Ratschki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Robert i Bertrand czyli Dwaj złodzieje, [w:] Lucjan Kydryński, Przewodnik operetkowy. Wodewil, operetka, musical., Wyd. 4, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1994, s. 194-197, ISBN 83-224-0316-X.
  2. Figle losu, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [dostęp 2023-10-13].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]