Rokuhara-tandai

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rokuhara Tandai)

Rokuhara-tandai (jap. 六波羅探題) – stanowisko i urząd w Japonii w okresie Kamakura, zorganizowany na tych samych zasadach co Kamakura-bakufu[1].

Urząd Rokuhara-tandai został utworzony w 1221 roku po zamieszkach ery Jōkyū w miejsce stanowiska gubernatora wojskowego shugo[2]. Nowe stanowisko miało charakter zastępstwa sioguna w roli nadzorcy/inspektora politycznego, wojskowego i prawnego na terenie Kioto i południowo-zachodniej Japonii. Miało to na celu zabezpieczenie siogunatu przed ponownymi próbami ponownego ustanowienia władzy cesarkiej[3].

Siedzibą urzędu była Rokuhara. W jego skład wchodziły dwa zespoły: północny (Hokuden) i południowy (Naden). Nazwa Rokuhara-tandai została wprowadzona już po upadku siogunatu Kamakura. W okresie Kamakura nosił m.in. nazwy: Rokuhara-shugo, Rokuhara-nampō, Hokuhō. Stanowisko zostało zniesione wraz z likwidacją Kamakura-bakufu w 1333 roku[1].

Wyjaśnienie[edytuj | edytuj kod]

Rokuhara to nazwa rejonu miasta i dawnej rezydencji rodu Taira w Kioto, przekształcona na siedzibę urzędu tandai. Tworzyły go dwa zespoły: północny (Hokuden) i południowy (Naden). Słowo tandai jest tłumaczone jako namiestnik (lokalny komisarz). Funkcję tę pełniło dwóch ludzi: tandai północny i tandai południowy[1].

Lista Rokuhara-tandai[edytuj | edytuj kod]

Kitakata (tandai północny)

  1. Hōjō Yasutoki (1221-1224)
  2. Hōjō Tokiuji (1224-1230)
  3. Hōjō Shigetoki (1230-1247)
  4. Hōjō Nagatoki (1247-1256)
  5. Hōjō Tokimochi (1256-1270)
  6. Hōjō Yoshimune (1271-1276)
  7. Hōjō Tokimura (1277-1287)
  8. Hōjō Kanetoki (1287-1293)
  9. Hōjō Hisatoki (1293-1297)
  10. Hōjō Munekata (1297-1300)
  11. Hōjō Mototoki (1301-1303)
  12. Hōjō Tokinori (1303-1307)
  13. Hōjō Sadaaki (1311-1314)
  14. Hōjō Tokiatsu (1315-1320)
  15. Hōjō Norisada (1321-1330)
  16. Hōjō Nakatoki (1330-1333)

Minamikata (tandai południowy)

  1. Hōjō Tokifusa (1221-1225)
  2. Hōjō Tokimori (1224-1242)
  3. Hōjō Tokisuke (1264-1272)
  4. Hōjō Tokikuni (1277-1284)
  5. Hōjō Kanetoki (1284-1287)
  6. Hōjō Morifusa (1288-1297)
  7. Hōjō Munenobu (1297-1302)
  8. Hōjō Sadaaki (1302-1308)
  9. Hōjō Sadafusa (1308-1309)
  10. Hōjō Tokiatsu (1311-1315)
  11. Hōjō Koresada (1315-1324)
  12. Hōjō Sadayuki (1324-1330)
  13. Hōjō Tokimasu (1330-1333)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Jolanta Tubielewicz: Historia Japonii. Warszawa: 1984, s. 163-164. ISBN 83-04-01486-6.
  2. ↑ J.W. Hall: Japonia od czasów najdawniejszych do dzisiaj. Warszawa: PIW, 1979, s. 301. ISBN 83-06-00205-9.
  3. ↑ William E. Deal: Handbook to Life in Medieval and Early Modern Japan. Oxford University Press. s. 93-94. [dostęp 2016-03-28]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rokuhara-tandai&oldid=58382269”