Roman Igoriewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Igoriewicz
ilustracja
książę dźwinogrodzki
Okres

od 1206, 1208, 1210
do 1207, 1210, 1211

Następca

Daniel Romanowicz

książę halicki
Okres

1207, 1211

Następca

Daniel Romanowicz

Dane biograficzne
Data śmierci

wrzesień 1211[1].

Ojciec

Igor Światosławowicz

Rodzeństwo

Światosław III Igorowicz

Roman Igoriewicz (zm. 1211) – książę dźwinogrodzki (1206-1207, 1208-1210, 1210-1211) i halicki (1207, 1211), syn Igora Światosławowicza.

Po śmierci Romana Mścisławowicza zajął Zwenigród i został jego księciem, był też dwukrotnie księciem halickim. Po zdobyciu Halicza przez wojska węgierskie musiał się wycofać. Powróciwszy, aby umocnić swoją władzę, kazał stracić około 500 bojarów[2]. Bojarzy wezwali na pomoc króla węgierskiego Andrzeja II. Wojska węgierskie powtórnie zajęły Halicz, a Roman trafił do ich niewoli. Bojarzy haliccy wykupili go z niewoli węgierskiej, i powiesili we wrześniu 1121 roku razem z bratem Światosławem[2][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A.Foryt: Kniaziowie przeklęci. 2023-05-12. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
  2. a b A.Foryt: Kniaziowie przeklęci. 2023-05-12. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
  3. Dariusz Dąbrowski: Daniel Romanowicz król Rusi (ok. 1201-1264). Biografia polityczna. Kraków: Avalon, 2012, s. 72. ISBN 978-83-7730-069-5.