Rosalie Filleul
 Rosalie Filleul, Autoportret, około 1775 | |
| Imię i nazwisko |
Anne-Rosalie Bocquet, Anne-Rosalie Boquet, Anne-Rosalie Filleul |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
francuska |
| Dziedzina sztuki | |
Rosalie Filleul, Anne-Rosalie Bocquet lub Boquet, (ur. 1752, zm. 24 czerwca 1794 w Paryżu[1]) – francuska portrecistka i malarka martwych natur, pracująca głównie w technice pastelu[1][2].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Była córką Blaise Bocqueta, właściciela sklepu przy ulicy Saint-Denis w Paryżu, dekoratora wachlarzy oraz Marie-Rosalie Hallė. Jej wujem był Louis-Renė Bocquet, projektant kostiumów dla paryskiej Opery. Lekcje sztuki Rosalie Bocquet pobierała u malarza Gabriela Briarda. W 1777 poślubiła Louisa Filleul de Besne, związanego z dworem Ludwika XVI i przyjęła jego nazwisko. Filleul pełnił funkcję concierge'a posiadłości La Muette. Od czasu ślubu Rosalie Filleul ograniczyła swoją aktywność artystyczną. W tym czasie zawarła znajomość z Benjaminem Franklinem[3], mówi się, że pożyczała mu książki, a także chciała odkupić od niego pianino. Namalowała również jego portret. W 1788 roku mąż Filleul zmarł na apopleksję i majątek La Muette wrócił do dyspozycji króla. Madame Filleul otrzymała rekompensatę pieniężną, rentę po zmarłym mężu i nową posiadłość hôtel de Travers w pobliżu La Muette. Tam wykonała między innymi portret rodziny Sorin de Bonne, która przejęła La Muette[1].
Madame Filleul nie wyemigrowała w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej. W jej czasie została oskarżona, wspólnie z przyjaciółką, Madame Chalgrin (córką malarza Verneta), o kradzież własności Republiki. Obie kobiety zginęły zgilotynowane[1][3].
Kariera artystyczna[edytuj | edytuj kod]
Charakterystyczne cechy twórczości[edytuj | edytuj kod]
Prace Rosalie Filleul to głównie portrety. Charakterystyczną ich cechą są na przykład pozy kobiet z rękami ułożonymi po jednej stronie ciała i spojrzeniem skierowanym zazwyczaj w stronę oglądającego. Ten barokowy typ przedstawienia mógł być uważany za przestarzały w czasie powstawania dzieł[1].
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
Prace Rosalie Bocquet były bardzo chwalone przez krytyków Salonu w 1774. Zauważono, że artystka podejmuje stale podobne tematy i wykonuje dzieła w podobnej manierze, ale uważano to za możliwy klucz do sukcesu. W almanachu artystów (Almanach des peintres) z roku 1776 pisano o niej jako o malarce portretów oraz owoców[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Rosalie Filleul, [w:] Neil Jeffares, Dictionary of pastellists before 1800 (ang.).
- ↑ Oliver Blanc, Portraits de femmes, artistes et modèles à l'époque de Marie-Antoinette, Paryż: Carpentier, 2006, s. 46, 48, 69 (fr.).
- ↑ a b Esmond Wright, Benjamin Franklin: His Life as He Wrote It, Harvard University Press, 1990, s. 272 (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Blanc O., Portraits de femmes, artistes et modèles à l'époque de Marie-Antoinette, Carpentier, Paryż 2006, s. 46, 48, 69.
- Jeffares N., Rosalie Filleul [w:] Dictionary of pastellists before 1800, http://www.pastellists.com/Articles/Filleul.pdf
- Wright E., Benjamin Franklin. His Life as He Wrote It, Harvard University Press, 1990, s. 272.