Rzeźba terenu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 89.65.113.174 (dyskusja) o 22:41, 15 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Rzeźba powierzchni ziemi (terenu) (także relief (powierzchni terenu), morfologia terenu[1]) – ukształtowanie powierzchni Ziemi powstałe na skutek działania czynników zewnętrznych, takich jak erozja, akumulacja rzeczna czy lodowcowa oraz wpływ wiatru, ewentualnie też działalność człowieka.

Duże płaskie lub prawie płaskie tereny, z niezbyt głębokimi dolinami rzek, określa się jako tereny równinne. Mają one nieznaczne wysokości względne.

Rzeźba terenu powstaje w wyniku procesów rzeźbotwórczych. Źródłami energii tych procesów są:

Przykładowe typy rzeźby terenu:

Zobacz też:

Przypisy

  1. pomimo dość częstego stosowania w literaturze, przez część naukowców jest uważany za niewłaściwy. Por. Wojciech Jaroszewski (red.) Słownik geologii dynamicznej, Warszawa, Wydawnictwa Geologiczne, 1985 ISBN 83-220-0196-7