Samuel Gerlach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samuel Gerlach
Data urodzenia

ok. 1789 roku

Data i miejsce śmierci

6 września 1839
Warszawa

Zawód, zajęcie

nożownik, przedsiębiorca

Rodzice

Jerzy Samuel, Katarzyna Druszczyńska

Małżeństwo

Maria Kościelska

Dzieci

Emilia, Józef, Sylwin, Franciszek Samuel, Seweryna, Marianna Anna

Samuel Gerlach (ur. ok. 1798, zm. 6 września 1839) – polski przedsiębiorca o niemieckim pochodzeniu, założyciel przedsiębiorstwa, znanego dziś pod nazwą Gerlach S. A.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego rodzice nazywali się Jerzy Samuel oraz Katarzyna z domu Druszczyńskich (po pierwszym mężu nosiła nazwisko Auer). Prawdopodobnie Samuel Gerlach był z pochodzenia Niemcem z Wittenbergii, jednak nie jest to pewne. Jego akt urodzenia oraz chrztu zaginął[1].

13 lutego 1827 w Warszawie wziął ślub z Marią Kościelską (1808-1855), córką Jana i Anny (z domu Jastrzębska). Miał z nią siódemkę dzieci:

  • Emilię (1830-1855);
  • Józefa (1834-1873);
  • Sylwina (1836-1902);
  • Franciszka Samuela (ur. 1838);
  • Seweryna (ur. 1839);
  • Mariannę Annę (1940-1895).

Uczył się, a potem pracował w zawodzie nożownika w wielu miastach, m.in. w Berlinie i w Wiedniu[2]. W 1823 założył w Warszawie na ul. Podwale warsztat nożowniczy, zatrudniając dziesięć osób. W roku startu przedsiębiorstwa zaprezentował na jednej z wystaw narzędzia, które zostały odznaczone złotym medalem II klasy. Dwa lata później przeniósł swoją działalność do budynku, który pozostał po kościele Św. Bentona przy ul. Pieszej. Otrzymał go w bezpłatną dzierżawę na okres 6 lat, o ile spełni stawiane przed nim wymagania, w tym m.in. sprowadzenie zagranicznych fachowców.

We współpracy z lekarzami wdrażał nowoczesne narzędzia chirurgiczne do operacji oczu. Jeden z kompletów podarował Carowi Mikołajowi I[1].

Zmarł w Warszawie 6 września 1839[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Roman Chalasz, Historia w stali wykuta, Wydawnictwo 100 Jezior, 2019, s. 304-305, ISBN 978-83-951464-4-2.
  2. Kurier Warszawski, D. Kiciński, 14 kwietnia 1825, s. 455.
  3. Samuel Gerlach [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-04-14].