Sanok (dopływ Worsklicy)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sanok (Санок)
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Rosja
 Ukraina

Potok
Długość 19 km
Źródło
Miejsce Poczajewo, południowo-zachodnie zbocze Wyżyny Środkoworosyjskiej przy granicy rosyjsko-ukraińskiej
Wysokość

142 m n.p.m.

Współrzędne

50°38′29″N 35°32′58″E/50,641389 35,549444

Ujście
Recypient Worsklica
Miejsce

Dorogoszcz

Współrzędne

50°37′00″N 35°38′00″E/50,616667 35,633333

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Sanokpotok uchodzący do Worsklicy (dopływ Worskli)[1] w jej górnym biegu z prawego brzegu.

Potok przepływa na zachód od dzisiejszego miasta Grajworon w południowej Rosji w obwodzie biełgorodzkim.

Źródła potoku znajdują się 4 km od wsi Poczajewo, na południowo-zachodnim zboczu Wyżyny Środkoworosyjskiej przy granicy rosyjsko-ukraińskiej. Potok uchodzi do Worsklicy między wsiami Sankowo i Dorogoszcz.

Nazwa tego cieku wodnego na terytorium Rosji (ukr. Санок (притока Ворсклиці[2]) wiąże się z wydarzeniami historycznymi z roku 1031. W roku tym Jarosław i Mścisław zajęli terytoria nad Sanem i Wisłoką. Mścisław miał następnie pojmaną ludność osadzić na pograniczu swojego księstwa w dorzeczu Worskli.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. w dorzeczu górnej Worskły i górnego Sejmu powtarzają się kilka razy nazwy Wisłok, Dunajec, Sanok i Sanica." W: Zeszyty naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego:Prace etnograficzne. 1981. s. 39
  2. У басейні Ворсклиці є ще й р.Санок тотожна назві р. Санок (Sanok) в 173 бас. Вісли. Оскільки, як вважають автори, «як Віслок, так і Санок водозбору Ворскли є вторинними утвореннями щодо Віслоку й Санка бас. Вісли» [с.114], то відбувався «загальний напрямок переселення з заходу на схід», як це підтверджують і інші паралельні гідроніми [60, с. 114]. НАРОДНА ТВОРЧІСТЬ ТА ЕТНОГРАФІЯ.Folk ART a nd Ethnography Ukrainian National Academy of Sciences. Nr. 3. 2008