Saturnin Lityński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Saturnin Lityński
Data i miejsce urodzenia

ok. 1841
Bereście

Data i miejsce śmierci

17 lutego 1927
Sanok

Saturnin Tomasz Lityński herbu Sas (ur. ok. 1841 w Bereściu, zm. 17 lutego 1927 w Sanoku) – powstaniec styczniowy, właściciel ziemski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Saturnin Tomasz Lityński[1][2][3][4] urodził się około 1841 w Bereściu[4][5][6][7]. Był synem Tomasza i Wilhelminy[3].

Uczestniczył w powstaniu styczniowym 1863[4][5][6][7]. Był właścicielem dóbr ziemskich w Królestwie Polskim kongresowym[6], m.in. w Brześciu[4]. Pod koniec XIX zamieszkiwał w Posadzie Sanockiej[1][3], a do końca życia w Sanoku[5][8]. Pod koniec lat 80. był emerytowanym pisarzem szpitala powszechnego w Sanoku[2].

Do końca życia przez 46 lat był żonaty z Eudoksją z domu Kuźma[1][2][3][5][9]. Mieli synów: Telesfora (ur. 5 stycznia 1887[1], zm. 14 grudnia 1888 na odrę)[2], Czesława (ur. 9 lipca 1889[3], zm. 7 marca 1911 na gruźlicę)[9].

Zmarł 17 lutego 1927 w Sanoku w wieku 87 lat[5][7]. Został pochowany 19 lutego 1927 na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku w I dzielnicy[5][6][7]. We wspomnieniu w „Głosie Narodu” z 19 marca 1927 napisano, że odznaczał się niezwykle pięknym i szlachetnym charakterem[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 125 (poz. 6).
  2. a b c d Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 152 (poz. 164).
  3. a b c d e Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 215 (poz. 138).
  4. a b c d e Nekrologja. „Głos Narodu”. Nr 74, s. 5, 19 marca 1927. 
  5. a b c d e f Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 318 (poz. 21).
  6. a b c d Akta miasta Sanoka. Opieka nad cmentarzem komunalnym i grobami wojennymi. Akta dotyczące upiększania miasta Sanoka 1919, 1924-1939. Archiwum Państwowe w Rzeszowie, Oddział w Sanoku (zespół 135, sygn. 499), s. 51.
  7. a b c d Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 217 (poz. 3228).
  8. Alojzy Zielecki, Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku. Życie kulturalne. W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 462.
  9. a b Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 113 (poz. 28).