Schronisko Dwuotworowe w Babich Dołach
50°14′29″N 19°45′38″E/50,241389 19,760556| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
6 m |
| Deniwelacja |
0 |
| Wysokość otworów |
430 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
5 m |
| Ekspozycja otworów |
ku północnemu zachodowi |
| Kod |
J.Olk.I-02c.197 |
Położenie na mapie gminy Sułoszowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°14′29″N 19°45′38″E/50,241389 19,760556
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko Dwuotworowe w Babich Dołach, Schronisko w wąwozie bocznym w Sułoszowej – jaskinia typu schronisko w miejscowości Sułoszowa w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Sułoszowa[1]. Znajduje się w lesie, w górnej części orograficznie prawego zbocza wąwozu Babie Doły, tuż obok wąskiej, asfaltowej drogi, którą prowadzi szlak rowerowy[2][1].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Schronisko znajduje się w skale, której wspinacze skalni nadali nazwę Krosna i zamontowane są na niej ringi do asekuracji[2]. Północno-zachodni otwór schroniska znajduje się u podstawy skały i jest dobrze widoczny z drogi. Drugi otwór znajduje się po przeciwnej stronie skały[3].
Główny, widoczny z drogi otwór ma wysokość 2,5 m, szerokość 1,4 m i znajduje się za nim nyża o płaskim dnie. Po prawej stronie odchodzi od niej wąski, meandrujący korytarz do otworu zachodniego o wysokości 0,6 m i szerokości 0,5 m[3].
Schronisko powstało na pionowej szczelinie ciosowej w wapieniu skalistym z górnej jury. Powstało w strefie freatycznej wskutek zjawisk krasowych i przepływu wody, świadczą o tym widoczne na stropie kotły wirowe o średnicy kilkunastu centymetrów. Jest suche, rozproszone światło słoneczne dociera wszędzie. W nyży namulisko jaskiniowe składa się z próchnicy zmieszanej z odłamkami skalnymi i przykryte jest nawianymi przez wiatr liśćmi. Ściany wokół otworów porastają glony, mchy i porosty. W korytarzu spąg jest skalny, a na jego stropie i ścianach występuje naciek grzybkowy[3].
.jpg)
Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy opisał je Kazimierz Kowalski w 1947 r.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-03-23].
- ↑ a b Grzegorz Rettinger, Jura południowa. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2020, s. 51, ISBN 978-83-987425-6-6.
- ↑ a b c d Michał Gradziński, Beata Michalska, Schronisko Dwuotworowe w Babich Dołach, Józef Partyka (red.), [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2023-03-23].