Schronisko Małe w Wielkiej Skale

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schronisko Małe w Wielkiej Skale
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Dolina Będkowska

Właściciel

prywatny

Długość

3 m

Wysokość otworów

415 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

35 m

Ekspozycja otworów

ku WSW

Kod

J.Olk.I-07.45

Położenie na mapie gminy Wielka Wieś
Mapa konturowa gminy Wielka Wieś, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Schronisko Małe w Wielkiej Skale”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Schronisko Małe w Wielkiej Skale”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Schronisko Małe w Wielkiej Skale”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Schronisko Małe w Wielkiej Skale”
Ziemia50°11′21″N 19°46′10″E/50,189167 19,769444
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Schronisko Małe w Wielkiej Skale – obiekt jaskiniowy w Dolinie Będkowskiej w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[1]. Jest to rejon Wyżyny Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się w granicach wsi Będkowice w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[3]

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się w orograficznie lewych zboczach Doliny Będkowskiej, w skale, która przez grotołazów nazywana jest Wielką Skałą[1]. Wspinacze skalni opisują ją jako Wielka Turnia, taką też nazwę ma ona na skałoplanach umieszczonych na tablicy pod skałą[4]. Schronisko znajduje się wysoko, w górnej, prawej części skały i prowadzi do niego strome podejście żlebem. Wspinacze skalni podejście to ubezpieczyli poręczowaniem i ringami, a w bardzo stromym zboczu wykonali schodki[1].

Jest to niewielkie schronisko na pionowej szczelinie, która w wyniku procesów krasowych poszerzyła się. Ma wysokość 2 m i długość 2,5 m, a w jego dnie jest wcięta wąska rynna. Schronisko powstało w późnojurajskich wapieniach skalistych. Ma myte ściany z kotłami wirowymi. Jest w całości widne, na jego ścianach rozwijają się glony[1].

  • Ubezpieczone podejście do schroniska
    Ubezpieczone podejście do schroniska
  • Ubezpieczone podejście do schroniska
    Ubezpieczone podejście do schroniska
  • Schronisko
    Schronisko

Schronisko znane było od dawna. Po raz pierwszy opisał go Kazimierz Kowalski w 1951 r.[5] Aktualną dokumentację opracował A. Górny w listopadzie 2009 r. Plan opracował M. Pruc[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Andrzej Górny, Schronisko Małe w Wielkiej Skale, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-04-30].
  2. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  3. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-03-08].
  4. ↑ Baza topo wspinaczkowego portalu górskiego [online] [dostęp 2021-04-30].
  5. ↑ K. Kowalski, Jaskinie Polski, tom. 1, Warszawa: Państwowe Muzeum Archeologiczne, 1951.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Schronisko_Małe_w_Wielkiej_Skale&oldid=69814317”