Schronisko w Zamkowej Strażnicy
50°09′37″N 19°49′45″E/50,160361 19,829194.jpg) Otwór schroniska | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
7,1 m |
| Deniwelacja |
3,5 |
| Wysokość otworów |
320 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku północnemu zachodowi |
| Kod |
J.Olk.I-04.47 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
| 50°09′37″N 19°49′45″E/50,160361 19,829194
| |
Schronisko w Zamkowej Strażnicy – schronisko na Wyżynie Olkuskiej będącej częścią Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w skale Zamkowa Strażnica (na mapie Geoportalu opisanej jako Kobyłka) w Dolinie Kluczwody, pod względem administracyjnym w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś, w granicach wsi Wielka Wieś[1].
Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]
Schronisko ma jeden duży otwór o północno-zachodniej ekspozycji. Znajduje się w skale tuż nad gruntową drogą biegnącą po lewej stronie potoku Wierzchówka, zaraz za pojedynczym gospodarstwem. Otwór położony jest na wysokości 2,5 m nad ziemią i wejście do niego wymaga wspinaczki po pionowej skale. Otwór o szerokości około 2 m znajduje się pod niewielkim okapem. Od otworu wznosi się w górę, w kierunku południowo-wschodnim korytarzyk o wysokości kilkudziesięciu centymetrów i długości 7 m. Z jego środkowej części z trudem można przedostać się do niewielkiego kominka o wysokości ok. 2 m. Powstał on na równoległej szczelinie[2].
Jest to schronisko pochodzenia krasowego. Powstało wskutek wymycia przez wodę bardziej miękkich międzyławicowych warstw skały. Tylko miejscami na jego dnie znajduje się nieco gliny i drobnego skalnego rumoszu, poza tym dno tworzy spąg. W stropie występują niewielkie erozyjne jamki. Z nacieków występują drobne makarony i mleko wapienne. Na ścianach przy otworze rośnie paproć z rodzaju zanokcic, mchy i glony, głębsze partie są ciemne. Ze zwierząt obserwowano muchówki, wije, motyla szczerbówkę ksieni Scoliopteryx libatrix oraz pajęczaki (m.in. sieciarza jaskiniowego Meta menardi, zaleszczotki)[2].
Historia poznania i eksploatacji[edytuj | edytuj kod]
Schronisko zapewne znane było od dawna, gdyż jego otwór jest z ziemi dobrze widoczny. Ze względu na trudny dostęp prawdopodobnie odwiedzane było rzadko. Po raz pierwszy opisał go Norbert Sznober w 2015 roku, on też sporządził jego plan[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-09-09].
- ↑ a b c Norbert Sznober, Schronisko w Zamkowej Strażnicy, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-09-09].