Seide

Seide – w religii dawnych Saamów otaczany wielką czcią kamienny idol. Były to twory naturalne wyróżniające się dziwnymi kształtami lub usytuowane w specyficznym otoczeniu, czasem dodatkowo wymodelowane ręką ludzką. Niekiedy wykonywano je także z drewna.

Miejsca, w których znajdowały się seide, otaczano półkolem z rogów renifera i dekorowano gałązkami. Święte kamienie przynależały do sfery chtonicznej. Uważano je za mieszkanie bądź inkarnację danego boga lub potężnego przodka. Składający przed seide ofiary zbliżali się do nich w nabożnej pozycji, na klęczkach i z odsłoniętą głową.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ørnulv Vorren, Ernst Manker: Lapończycy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1980. ISBN 83-06-00314-4.