Sharon Colyear
| Data i miejsce urodzenia |
22 kwietnia 1955 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
169 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Sharon Colyear, po mężu Danville (ur. 22 kwietnia 1955 w Manchesterze[1]) – angielska lekkoatletka, płotkarka i sprinterka, medalistka mistrzostw Europy w 1978.
Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[2].
Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Wendy Clarke, Denise Ramsden, Colyear i Andrea Lynch), a także odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki i ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1977 w San Sebastián zajęła 6. miejsce w biegu na 60 metrów[3].
20 sierpnia 1977 w Londynie ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów czasem 1:31,6 (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Verona Elder, Donna Hartley, Colyear i Sonia Lannaman)[4].
Zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Beverley Goddard, Kathy Smallwood, Colyear i Lannaman), a także odpadła w półfinale biegu na 100 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[5]. Jako reprezentantka Anglii zwyciężyła w sztafecie 4 × 100 metrów (w tym samym składzie, co na mistrzostwach Europy) i zdobyła brązowy medal w biegu na 100 metrów przez płotki (za koleżankami z reprezentacji Anglii Lorną Boothe i Shirley Strong) na Igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton[6].
Po kilku latach przerwy w uczestniczeniu w wielkich imprezach sportowych wystąpiła (jako Shirley Danville) w biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles, odpadając w półfinale[1].
Była mistrzynią Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 metrów przez płotki w 1976 i 1978 oraz wicemistrzynią w biegu na 100 metrów w 1976 i 1977[7], a także halową wicemistrzynią w 1977 i brązową medalistką w 1976 w biegu na 60 metrów[8]. Była również mistrzynią Wielkiej Brytanii (UK Championships) w biegu na 100 metrów przez płotki w 1977 i 1978 oraz brązową medalistką w tej konkurencji w 1983[9].
Ustanowiła rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 100 metrów przez płotki czasem 13,11 s, uzyskanym 26 czerwca 1976 w Bydgoszczy. Czterokrotnie poprawiała rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 42,72 s, osiągniętego 3 września 1978 w Pradze[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Sharon Colyear-Danville [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 449–450 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 301 [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 559, 561 [dostęp 2019-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Sharon Colyear [online], thecgf.com [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ AAA Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ AAA Indoor Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ UK Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-11-27] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 264 i 361–362. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).