Sieć drogowa w Islandii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Droga nr 1

Sieć drogowa w Islandii – sieć dróg znajdujących się na terenie Islandii zarządzanych przez państwowe przedsiębiorstwo Vegagerðin.

Drogi krajowe[edytuj | edytuj kod]

Drogi krajowe na Islandii (isl. Þjóðvegir) zgodnie z ustawą Althingu z 2007 r. zostały podzielone na 6 kategorii. Wszystkimi zarządza krajowe przedsiębiorstwo o nazwie Vegagerðin (Islandzki Zarząd Dróg)[1].

Drogi główne (S)[edytuj | edytuj kod]

Koniec drogi asfaltowej i początek szutrowej (droga nr 60)

Drogi główne (Stofnvegir) stanowią podstawę systemu transportowego Islandii i mają zapewnić komunikację pomiędzy poszczególnymi regionami. W większości są to drogi asfaltowe, a w okolicy największych miast także dwujezdniowe. Na niewielkich odcinkach na obszarach wiejskich mogą być to drogi szutrowe[1].

Wyjątek stanowią drogi główne przebiegające przez wyżyny znajdujące się w centralnej części wyspy. Różnią się one od pozostałych dróg głównych przede wszystkim niewielką liczbą stacji benzynowych. Częściej są to także drogi jedynie szutrowe, a tylko na niektórych odcinkach wyasfaltowane[1].

Drogi boczne (T)[edytuj | edytuj kod]

Drogi boczne (Tengivegir) są to drogi, które przebiegają przez niezaludnione tereny. Łączą one drogi główne z innymi drogami głównymi, drogami górskimi, wioskami liczącymi poniżej 100 mieszkańców lub infrastrukturą taką jak port promowy, lotnisko, parki narodowe itp. Drogi boczne pełnią rolę logistyczną oraz turystyczną[1].

Drogi lokalne (H)[edytuj | edytuj kod]

Most na drodze lokalnej

Drogi lokalne (Héraðsvegir) stanowią uzupełnienie sieci dróg głównych oraz bocznych. Zapewniają dojazd do pojedynczych gospodarstw domowych, zakładów przemysłowych, elektrowni, szkół i innych obiektów. Są to drogi w większości nieutwardzone[1].

Drogi górskie (L, F)[edytuj | edytuj kod]

Droga górska z obowiązkowym napędem na cztery koła

Drogi górskie (Landsvegir) są to drogi kołowe, których nie można zaliczyć do żadnej z powyższych kategorii. Prowadzą one przez góry lub wyżyny w centralnej części wyspy i są to wąskie nieutwardzone drogi bez przepraw mostami przez rzeki, czy też profilowania wysokości. Na drogach górskich obowiązuje wiele obostrzeń i zakazów obowiązujących w określonych porach roku. Na niektórych drogach istnieje zalecenie lub nawet wymóg jazdy z napędem na cztery koła (wtedy oznacza się je literą F)[1].

Drogi zamknięte dla ruchu samochodowego[edytuj | edytuj kod]

Są to drogi, na których obowiązuje zakaz wjazdu samochodom, lecz są one wykorzystywane jako ścieżki piesze, do jazdy na rowerze lub turystyki konnej. Są one utrzymywane przez Islandzki Zarząd Dróg lub, w przypadku dróg prywatnych, przez ich właścicieli[1].

Numeracja dróg[edytuj | edytuj kod]

Znak drogowy informujący o odległościach do miejscowości

Na początku numeru każdej drogi znajduje się litera oznaczająca typ drogi (S – główna, T – boczna, H – lokalna, L – górska, F – z wymogiem napędu na cztery koła). Następna cyfra oznacza region, w którym przebiega. Kolejne cyfry (poza drogą nr 1) oznaczają rodzaj drogi. Drogi o numerze dwucyfrowym to główne trasy sieci dróg, natomiast drogi o numerach trzycyfrowych przebiegają na terenie jednego regionu. Drogi z czterema cyframi w numerze to drogi znaczenia lokalnego, a ich numery rzadko pojawiają się na znakach drogowych[1].

Pierwsza liczba Rodzaj drogi
1 Jedna główna droga Islandii nr 1 stanowiąca podstawę systemu komunikacyjnego wyspy. Przebiega dookoła niej wzdłuż wybrzeża.
2 Drogi pomiędzy Skeiðarársandur a Þjórsá
3 Drogi na zachód od Þjórsá do aglomeracji Reykjavíku
4 Okolice Reykjavíku i półwysep Reykjanesskagi
5 Okolice Snæfellsnes
6 Region Fjordów Zachodnich
7 Region od Hrútafjörður do Siglufjörður
8 Drogi pomiędzy Ólafsfjörður a Langanes
9 Od Ostisland do Skeiðarársandur

Źródło:[1]

Tunele[edytuj | edytuj kod]

Wlot do tunelu na drodze nr 96
Nazwa Długość Data otwarcia Region Droga nr
Fjarðarheiðargöng (planowany) 13,5 km Austurland 93
Vestfjarðagöng 9.120 m 09.1996 Vestfirðir 60 und 65
Vaðlaheiðargöng[2] 7.400 m 21.12.2018 Norðurland eystra 1
Héðinsfjarðargöng I 6.910 m 10.2010 Norðurland eystra 76
Norðfjarðargöng 7.542 m 11.2017 Austurland 92
Fáskrúðsfjarðargöng 5.850 m 09.2005 Austurland 96
Hvalfjarðargöng 5.770 m 07.1998 Höfuðborgarsvæðið – Vesturland 1
Dýrafjarðargöng (w budowie) 5.600 m 2020? Vestfirðir 60
Bolungarvíkurgöng 5.156 m 09.2010 Vestfirðir 61
Héðinsfjarðargöng II 3.650 m 10.2010 Norðurland eystra 76
Múlagöng 3.400 m 03.1991 Norðurland eystra 82
Almannaskarðsgöng 1.308 m 06.2005 Austurland 1
Húsavíkurgöng 943 m 2017 Norðurland eystra
Strákagöng 800 m 1967 Norðurland vestra 76
Oddsskarðsgöng 640 m 1977 Austurland 92
Arnarnessgöng 30 m 1948 Vestfirðir 61

Źródło[3]:

Mosty[edytuj | edytuj kod]

Most na drodze nr 1
Akwen Rok oddania do użytku Długość Pasy ruchu Droga Uwagi
Skeiðará 1974 880 m 1 1 Wyłączony z eksploatacji [4]
Borgarfjörður 1979 520 m 2 1 [5]
Súla 1973 420 m 1 1 z zatokami do mijanek na moście [6]
Ölfusáós 1988 360 m 2 34 przy ujściu [7]
Gígjukvísl 1998 336 m 2 1 [8]
Kúðafljót 1993 302 m 2 1 [9]
Lagarfljót 1958 301 m 2 1 [10]
Hvítá (Ölfusá) 2010 270 m 2 31 [11]
Hornafjarðarfljót 1961 254 m 1 1 [12]
Markarfljót 1991 250 m 2 1 [13]

Połączenia promowe[edytuj | edytuj kod]

W niektórych regionach budżet państwa finansuje przeprawy promowe przez fiordy i zatoki, jeśli zasępują one niebezpieczne lub nieczynne zimą przeprawy drogowe. Taka sytuacja ma mijece na odcinkach:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i SLÓÐIR Á HÁLENDI ÍSLANDS. Leiðbeiningar í smávegagerð [online] [dostęp 2018-11-26] (isl.).
  2. Toll Introduced in Vaðlaheiðargöng Tunnel – Iceland Review [online], www.icelandreview.com [dostęp 2019-01-09] (ang.).
  3. http://www.lotsberg.net/data/iceland/list.html.
  4. Skeiðará Bridge Monument – Iceland – Atlas Obscura [online], www.atlasobscura.com [dostęp 2018-11-27] (ang.).
  5. Borgarfjörður Bridge (Borgarnes) | Structurae [online], structurae.net [dostęp 2018-11-27] (ang.).
  6. Wolfgang Fraedrich, Neli Heidari, Iceland from the West to the South, Springer, ISBN 978-3-319-90863-2.
  7. Guðmundur Kristinsson, Saga Selfoss. Selfosskaupstaður, 1991 (isl.).
  8. Brú yfir Gígjukvísl – ÍAV [online], www.iav.is [dostęp 2018-11-27].
  9. 300 metra brú byggð yfir Kúðafljót Hringvegurinn 7,6 km styttri [online], www.mbl.is [dostęp 2018-11-27].
  10. LAGARFLJÓT FLJÓTSDALSHÉRAÐ [online], www.nat.is [dostęp 2018-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-26].
  11. Ný brú yfir Hvítá og Bræðratunguvegur | Fréttir | Vegagerðin [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-11-27] (isl.).
  12. Vegagerð um Hornafjarðarfljót [online], www.bbl.is [dostęp 2018-11-27].
  13. Göngubrú á Markarfljót | Fréttir | Vegagerðin [online], www.vegagerdin.is [dostęp 2018-11-27] (isl.).