Siebeneycherowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siebeneycherowie – rodzina drukarzy i księgarzy działająca w Krakowie w XVI i na początku XVII wieku.

Siebeneycherowie wywodzili się z Lubomierza[1].

Marcin Siebeneycher, który osiadł w Krakowie przed 1515, pracował jako czeladnik w warsztacie Floriana Unglera[2]. Następnie ożenił się z Anną, córką Marka Szarffenberga, i prowadził własną księgarnię[2]. Zmarł w 1543[2].

Starszy syn Marcina, Mateusz Siebeneycher, otrzymał po ojcu księgarnię, a po matce papiernię[2]. Poślubił Elżbietę, wdowę po Hieronimie Szarffenbergerze, stając się też właścicielem drukarni, w której prowadził działalność od 1557[2]. Po 1560 specjalizował się w wydawaniu podręczników i dewocjonaliów[2]. Zmarł w 1582[2]. Produkcja jego oficyny, trwająca przeszło dwadzieścia lat, wyniosła ponad 187 tytułów[3]. W oficynie ukazało się m.in. wznowienie Kronika wszytkiego świata Marcina Bielskiego (1564)[4] oraz Postylla większa Jakuba Wujka (1584)[5].

W 1584 drukarnię przejął syn Mateusza, Jakub Siebeneycher, i prowadził ją do śmierci w 1604[3]. Po jego śmierci drukarnia funkcjonowała jeszcze przez kolejne lata, najpierw pod szyldem wdowy Anny (do 1610), a następnie „Dziedziców Jakóba Zybenaichera”[3]. Oficyna ta wydawała głównie popularną literaturę dewocyjną oraz świecką literaturę plebejsko-mieszczańską[3]. W 1627 spadkobiercy sprzedali drukarnię Stanisławowi Germańskiemu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia wiedzy o książce. Wrocław-Warszawa-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971.
  • Helena Szwejkowska: Książka drukowana XV–XVIII wieku. Zarys historyczny. Wrocław-Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]