Sil-beli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sil-beli lub Sil-Bel (akad. Ṣil-bēli[1][2] lub Ṣil-Bēl[3]; w transliteracji z pisma klinowego zapisywane mGIŠ.MI-EN i ṣil-EN[4]; tłum. „Ochroną jest pan”[5]) – wysoki dostojnik pełniący urząd „wielkiego podczaszego” (akad. rab šāqē) za rządów asyryjskiego króla Adad-nirari III (810-783 p.n.e.); z asyryjskich list i kronik eponimów wiadomo, iż w 806 r. p.n.e. sprawował też urząd eponima (akad. limmu)[1][2][3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b The Neo Assyrian Eponyms. cdli.ox.ac.uk. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  2. a b Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 169.
  3. a b Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  4. a b Ṣil-Bel (warianty zapisu imienia). oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2022-03-18]. (ang.).
  5. hasło ṣillu, The Assyrian Dictionary, tom 16 (Ṣ), The Oriental Institute, Chicago 1962, s. 191.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.