Sofonisba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sofonisba
Ilustracja
Portret "Sofonisba" (1793). Malarz Antoni Gruszecki. Оlej, tektura, 33,5 x 25,5 cm (w świetle oprawy); napis u dołu: La Fille de Tancréde. dans sa douleur; na odwrocie nalepka z odręcznym napisem: Sophonisba /1793.
królowa Numidii
Jako żona

Syfaksa

Dane biograficzne
Data urodzenia

III w. p.n.e.

Ojciec

Hazdrubal Giskon

Mąż

Syfaks

Mąż

Masynissa

Sofonisba (Sofonisbe) – córka wodza kartagińskiego Hazdrubala. Żona Syfaksa króla Numidii z plemienia Massesyliów. Jedna z nielicznych kobiet, obok legendarnej Dydony, która zapisała się w historii Kartaginy.

Po klęsce męża w czasie II wojny punickiej pod Cyrtą 24 czerwca 204 p.n.e. dostała się wraz z nim do niewoli. Syfaks został pokonany przez króla Masynissę i Rzymian pod dowództwem Scypiona Afrykańskiego Starszego w bitwie nad rzeką Bagradas.

Jak podają przekazy Masynissa w młodości był zakochany w Sofonisbie i teraz po bitwie pojął ją za żonę. Jednak Scypion uznał zawarty związek za niebezpieczny, ponieważ była ona córką zaciekłego wroga Rzymu i zmusił swojego sprzymierzeńca do przesłania świeżo poślubionej żonie pucharu z trucizną. Sofonisba bez sprzeciwu posłusznie go wypiła.

Powyższa historia została zilustrowana w serii czterech gobelinów flamandzkich wystawionych na Zamku w Gołuchowie.