Solicitor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Solicitor – jeden z dwóch typów zawodu prawnika w Anglii i krajach anglosaskich.

W Anglii istnieje podział na barristera (odpowiednika adwokata), który zajmuje się obroną przed sądem, i solicitora, który zajmuje się przede wszystkim pracą w kancelarii i udzielaniem porad prawnych[1]. Generalnie barrister pracuje tylko poprzez solicitora, który otrzymuje informacje od klienta i przygotowuje i dostarcza jego informacje barristerowi. Solicitor zapoznaje się z tematem sprawy, udziela porad, sporządza dokumenty, prowadzi negocjacje i przygotowuje argumenty na rozprawę sądową, pozostawiając barristera jako radcę w szczególnych sprawach lub jako obrońcę przed wyższymi instancjami. Solicitorzy mają prawo do działania we wszystkich sądach jako przedstawiciele w sporach sądowych lub reprezentanci klientów, są uznani za urzędników sądu, jednak mogą występować jako obrońcy tylko przed sądami niższej instancji. Od przedmiotu sprawy, stopnia trudności i jego wartości zależy, czy klienta będzie reprezentował przed sądem solicitor, czy będzie musiał to robić barrister[2]. Jako że ich działalność stanowi większą część pracy prawników, solicitorzy są wielokrotnie liczniejsi niż barristerzy. Wykształcenie wymagane od solicitora obejmuje kurs w szkole prawniczej, jednak najważniejsza jest pięcioletnia (dla absolwentów uniwersytetów: trzyletnia) praktyka pod okiem wykwalifikowanego solicitora. Oficjalną organizacją solicitorów jest Law Society, grupa mająca szczególny autorytet w ustanawianiu i egzekwowaniu standardów od solicitorów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nie tak łatwo zostać brytyjskim adwokatem lub radcą prawnym. rp.pl, 13 stycznia 2017. [dostęp 2017-09-01].
  2. Dlaczego radca prawny nie jest angielskim solicitor?. tlumaczeniaprawnicze.com.pl, 18 maja 2011. [dostęp 2017-09-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]