Solitude (wiersz Edwarda Quintarda)
Solitude – wiersz amerykańskiego lekarza i poety Edwarda Quintarda (1867-1936)[1][2], opublikowany w tomiku Sonnets wydanym w 1900. Utwór jest klasycznym sonetem. Realizuje angielski (szekspirowski) schemat rymowania abab cdcd efef gg[3][4]. Zgodnie z tradycją brytyjską został napisany pentametrem jambicznym[4], czyli sylabotonicznym dziesięciozgłoskowcem, w którym akcenty padają na parzyste sylaby wersu.
- He that would know the sweetness of the hour,
- When free from noisy tongue and jarring strife
- His spirit feels the calm content of power,
- Must seek still solitude and breathe its life.
- Yet not in cloistered walls nor lonely cell
- Doth its calm presence soothe the restless heart;
- Nor doth its spirit cast its magic spell
- Where destiny of man hath played a part;
- But where the silver-sandalled moon her way
- Across the sleeping sea in silence seeks,
- Or where the planet-lights resplendent play
- Like altar fires 'round some starlit peak;
- There, in the solemn silence of the hour,
- Is solitude, imperial in its power.
Na podkreślenie zasługuje konsekwentne przeprowadzenie aliteracji[5] przez cały utwór. Wzorcowy pod tym względem jest wers dziesiąty: Across the sleeping sea in silence seeks.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mark Twain: Autobiography of Mark Twain, Volume 3: The Complete and Authoritative Edition. books.google.pl, 2015. s. 614. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
- ↑ Dr Edward Skiddy Quintard. findagrave.com. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
- ↑ sonnet, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-19] (ang.).
- ↑ a b Shakespearean Sonnet Basics: Iambic Pentameter and the English Sonnet Style. shakespeare-online.com. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).
- ↑ alliteration, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-19] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edward Quintard: Sonnets. Archive.org, 1900. [dostęp 2017-04-19]. (ang.).