Songshan Jingxian

Songshan Jingxian
Data urodzenia	660
Data i miejsce śmierci	723 ; Huishan si
Szkoła	Północna szkoła chan
Linia przekazu; Dharmy zen	Yuquan Shenxiu
Nauczyciel	Yuquan Shenxiu
Zakon	chan

Songshan Jingxian (chiń. 嵩山景賢, pinyin Sōngshān Jĭngxián; kor. 숭산경현 Sungsan Kyŏnggyŏn; jap. Sūzan Keigen; wiet. Tung Sơn Cảnh Hiền; ur. 660, zm. 723) – mistrz chan Północnej szkoły chan

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mistrz ten nie jest nawet wspomniany ani w Song gaoseng chuan ani w Jingde chuandeng lu. O jego życiu można się dowiedzieć z zachowanej steli.

Jego pierwszy nauczyciel, którego nazwiska nie znamy, powiedział Jingxianowi, że Yuquan Shenxiu jest w linii przekazu skarbu Dharmy o statusie równym Buddzie. Jingxian natychmiast udał się studiować u tego mistrz w klasztorze Yuquan. Studiował „skuteczne środki” (chiń. fangbian) i osiągnął pierwsze oświecenie, które opisał jako nagłą powódź oczyszczającego światła.

Po tym doświadczeniu zamieszkał na górze Baxia (w prowincji Hubei) wśród wilków i tygrysów. Praktykował przez cały czas medytację i po okresie letniego okresu medytacyjnego jego oświecenie stało się wielkie i doskonałe. Udał się do swojego nauczyciela Shenxiu i otrzymał potwierdzenie oświecenia oraz przekaz Dharmy.

Nie jest jasne czy Jingxian towarzyszył Shenxiu w jego tryumfalnym wjeździe do Luoyangu w roku 701, ale ok. pięć lat później został oficjalnie zaordynowany na dworze cesarskim na żądanie władcy Zhongzonga. Był prawdopodobnie jednym z czternastu uczniów Shenxiu i Laoana, którzy otrzymali taką oficjalną ordynację w 706 roku.

Pomiędzy 716 a 723 rokiem spotkał się z ezoterycznym mistrzem buddyjskim i tłumaczem Śubhakarasimhą. Spotkanie odbyło się w klasztorze Jingxiana Huishan na górze Song. Tekst z tego spotkania zachował się do dzisiejszych czasów.

Zmarł w klasztorze Huishan w roku 723.

Znane są nazwiska czterech jego uczniów, ale ich noty biograficzne są bardzo niejasne.

Linia przekazu Dharmy zen[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Indiach Mahakaśjapy.

Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od Pierwszego Patriarchy chan w Chinach Bodhidharmy.

Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w innym kraju.

28/1. Bodhidharma (zm. 543?)
- 29/2. Dazu Huike (487–594)
  - 30/3. Jianzhi Sengcan (zm. 606)
    - 31/4. Dayi Daoxin (579–651)
      - 32/5. Niutou Farong (594–657) szkoła niutou
      - 32/5/1. Pŏmnang Korea – wprowadzenie chanu (kor. sŏn)
      - 32/5. Daman Hongren (601–674)
        33/6. Yuquan Shenxiu (605–706) (także Datong) północna szkoła chan
        34/7. Yushan Huifu
        
        34/7. Songshan Jingxian (660–723)
        
        34/7. Laoshan Yifu (658–736)
        35/8. Huiyun
        
        34/7. Xiangmo Zang
        
        34/7. Jiangma Zang
        35/8. Moheyan Tybet
        
        34/7. Songshan Puji (651–739)
        35/8. Hongzheng
        
        35/8. Yi Xing (685–727)
        
        35/8. Lingzhuo (691–746)
        
        35/8. Nanyue Mingzan
        
        35/8/1. Taejo Chigong (703–779) Korea
        
        35/8. Jingzou Shizang (714–810)
        36/9/1. Sinhaeng (704–779) Korea
        
        35/8. Daoxuan (702–760)
        36/9/1. Gyōhyō (722–797) Japonia
        37/10/2. Dengyō Daishi (Saichō) (767–822)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

John R. McRae: The Northern School and the Formation of Early Chʻan Buddhism. Honolulu: University of Hawaii Press, 1986. ISBN 0-8248-1056-2.