Willa Decjusza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 22:14, 25 sty 2012

Szablon:Zabytek infobox Willa Decjusza – renesansowy pałacyk znajdujący się w Parku Decjusza, na terenie Woli Justowskiej w Krakowie.

Wybudował go właściciel Woli Justowskiej – Just Ludwik Decjusz w 1535 roku w okolicy Panieńskich Skał. Projekt budowli stworzyli włoscy architekci Giovanni Cini ze Sieny, Zenobiusz Gianotti z Rzymu i Filip z Fiesole. W 1590 roku posiadłość kupił Sebastian Lubomirski, który w 1630 roku kazał rozbudować budynek wg projektu Macieja Trapole o jedno piętro, dodać dwie wieże i dobudować pomiędzy nimi loggię widokową. Zbudowano także oficynę zwaną obecnie Domem Łaskiego.
Kolejnymi właścicielami byli Sanguszkowie, Andrzej Morzkowski i Wielowiejscy.
W XIX wieku Willę odrestaurowali Ledóchowscy. W latach 40. XIX wieku Henrietta z Ankwiczów Kuczkowska zbudowała reprezentacyjne schody wejściowe, balkony wież i attykę wieńczącą willę. W latach 80. XIX wieku Marcelina Czartoryska odrestaurowała willę wg projektu Tadeusza Stryjeńskiego. Wcześniej odbywały się tam koncerty organizowane przez księżną, uczennicę Fryderyka Chopina.

W czasie I wojny światowej znajdowały się w nim koszary wojskowe, w czasie II wojny światowej była tam siedziba policji niemieckiej. Po wojnie w pałacyku znajdował się Centralny Ośrodek Szkolenia Spółdzielczości Pracy, następnie internat, oraz oddział gruźliczy szpitala im. dr. Anki. W latach 70. willa popadła w ruinę.

W 1996 Willa Decjusza została odrestaurowana i stanowi obecnie siedzibę Stowarzyszenia Willa Decjusza. Obiekt znajduje się na Szlaku Renesansu w Małopolsce.

Willa (2009)
Willa na XIX-wiecznej fotografii

@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 '''Willa Decjusza''' – renesansowy pałacyk znajdujący się w [[Park Decjusza|Parku Decjusza]], na terenie [[Wola Justowska|Woli Justowskiej]] w [[Kraków|Krakowie]].
-Wybudował go właściciel Woli Justowskiej – [[Ludwik Decjusz|Just Ludwik Decjusz]] w 1535 w okolicy [[Rezerwat przyrody Panieńskie Skały|Panieńskich Skał]]. Projekt budowli stworzyli włoscy architekci [[Bartolommeo Berrecci]] i [[Giovanni Cini]]. Kolejnymi właścicielami byli [[Lubomirscy]], [[Sanguszkowie]], [[Ledóchowscy]], którzy w XIX w. pałac odrestaurowali wg projektu [[Tadeusz Stryjeński|Tadeusza Stryjeńskiego]], oraz [[Czartoryscy]], którzy ofiarowali budynek biskupstwu krakowskiemu. Wcześniej odbywały się tam koncerty organizowane przez księżną [[Marcelina Czartoryska|Marcelinę Czartoryską]], uczennnicę [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]].
+Wybudował go właściciel Woli Justowskiej – [[Ludwik Decjusz|Just Ludwik Decjusz]] w 1535 roku w okolicy [[Rezerwat przyrody Panieńskie Skały|Panieńskich Skał]]. Projekt budowli stworzyli włoscy architekci [[Giovanni Cini]] ze Sieny, Zenobiusz Gianotti z Rzymu i Filip z Fiesole. W 1590 roku posiadłość kupił [[Sebastian Lubomirski]], który w 1630 roku kazał rozbudować budynek wg projektu Macieja Trapole o jedno piętro, dodać dwie wieże i dobudować pomiędzy nimi loggię widokową. Zbudowano także oficynę zwaną obecnie Domem Łaskiego. <br />
+Kolejnymi właścicielami byli [[Sanguszkowie]], Andrzej Morzkowski i Wielowiejscy. <br />
+W XIX wieku Willę odrestaurowali [[Ledóchowscy]]. W latach 40. XIX wieku Henrietta z Ankwiczów Kuczkowska zbudowała reprezentacyjne schody wejściowe, balkony wież i attykę wieńczącą willę. W latach 80. XIX wieku [[Marcelina Czartoryska]] odrestaurowała willę wg projektu [[Tadeusz Stryjeński|Tadeusza Stryjeńskiego]]. Wcześniej odbywały się tam koncerty organizowane przez księżną, uczennicę [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]].
 W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] znajdowały się w nim koszary wojskowe, w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] była tam siedziba policji niemieckiej. Po wojnie w pałacyku znajdował się Centralny Ośrodek Szkolenia Spółdzielczości Pracy, następnie internat, oraz oddział gruźliczy szpitala im. dr. Anki. W latach 70. willa popadła w ruinę.