Zamek w Drohiczynie

Zamek w Drohiczynie

Góra zamkowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Drohiczyn
Adres	ul. Zamkowa
Typ budynku	miejsce po zamku
Styl architektoniczny	gotyk, renesans
Rozpoczęcie budowy	XV wiek ?
Zniszczono	1657 ?
Kolejni właściciele	książęta mazowieccy, książęta litewscy, królowie Polski
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building}

{{Budynek infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | nazwa oryginalna = | plan budynku = | współrzędne = | alt zdjęcia = Nieznane pola: "sekundN", "sekundS", "minutS", "stopniW", "stopniS", "minutE", "minutW", "sekundE", "stopniN", "sekundW", "stopniE" oraz "minutN".

Zamek w Drohiczynie - zbudowany w Drohiczynie na skarpie nad rzeką Bug prawdopodobnie w XV wieku przez książąt mazowieckich lub Jagiellonów na miejscu wcześniejszego drewnianego grodu, z którego władano Ziemią drohicką.

Wg wzmianek wiadomo, że w początkach XVII wieku na Górze Zamkowej w Drohiczynie istniał dwór królewski, w którym mieścił się sąd. Dwór ten został zniszczony w połowie XVII wieku i na skutek braku opieki osuwania się góry do rzeki uległ całkowitej zagładzie. Jedynie w pamięci mieszkańców Drohiczyna zachowało się wspomnienie o stojącym tu niewielkiej kwadratowej budowli, która mieściła tzw. górną wieżę i dolną wieżę, czyli areszt cywilny i więzienie kryminalne dla szlachty. W 1788 r. wieża ta została rozebrana.

Pod koniec XIX wieku była jeszcze widoczna pozostałość korytarza zamkowego, co tak opisywał Zygmunt Gloger:

Góra po starożytnym zamku składa się z twardej, gliniastej opoki, osypującej się ciągle od strony Bugu, który ją u podnóża nurtem swoim podmywa i zniszczył już w znacznej części. W połowie jej wysokości od strony rzeki dostrzegliśmy duży otwór. Po spadzistej, a po deszczu nader trudnej do wyjścia pochyłości, dostaliśmy się do tego otworu, który wprowadził nas do ciekawej pieczary, wykutej w opoce. Pieczarę stanowił prosty, wąski na trzy kroki korytarz, długi na kroków kilkanaście. W obu jego bokach znajdowały się po dwie przeciwległe sobie nisze, czyli wgłębienia, co nadawało lochowi podobieństwo do wnętrza miniaturowego kościółka, z czterema kapliczkami. Pieczara ta wszakże w czasach dawnych, gdy na górze stał zamek (niewątpliwie drewniany) była najpewniej więzieniem, lub skarbcem, a nie świątynią. W każdym razie musiała być znacznie dłuższą, bo zaczynała się w części góry, już dziś nie istniejącej, ta zaś część pieczary, która obecnie pozostała, stanowiła tylko zakończenie, do którego woda z deszczów naniosła sporo ziemi zewnętrznej. Niszczenie góry od strony Bugu odbywa się powoli, bo opoka gliniasta, z której się góra składa, jest tak twarda, że na ścianach pieczary, znaleźliśmy nazwiska zwiedzających, zapisane tu przed laty dwudziestu. Jeżeli zważymy, że pomimo takiej oporności opoki, tak znaczna część góry, może połowa, podmytą i zniszczoną już została, a na pozostałym jej wierzchołku niema już miejsca na zamek, to musimy przyjść do przekonania, że tylko za bardzo dawnych czasów, zamek warowny mógł być na górze Drohickiej założony w tem miejscu. Podanie miejscowe, będące zwykłą baśnią ludową, do wszystkich naszych zamków przywiązaną, powiada, że góra ta usypaną, była rękoma jeńców wojennych, że we wnętrzu swojem zawiera podziemia pełne skarbów, że podziemia te pełne łączyły niegdyś zamek Drohicki z klasztorem Franciszkanów, w którego lochach miały znajdować się tajemne drzwi żelazne do tego przejścia na zamek. [1]

{{Cytat}} Brakujące pola: treść. Przestarzałe pola: 1. Obecnie masyw Góry Zamkowej stanowi tylko małą część góry mieszczącej kiedyś zabudowania zamkowe. Na szczycie Góry Zamkowej znajduje się obelisk wzniesiony w 1928 roku w 10 rocznicę odzyskania niepodległości.

Jedyną pozostałością po zamku jest nazwa ul. Zamkowej.

Badania archeologiczne

• 1957 - Grodzisko i osada w Drohiczynie, pow. siemiatycki w świetle badań 1955 r., „Sprawozdania Archeologiczne”, t. 3, 190–195.
• 1969 - Drohiczyn we wczesnym średniowieczu, „Materiały Wczesnośredniowieczne”, t.6, 7–228.
• 2004 - Szkliwione płytki posadzkowe z Góry Zamkowej w Drohiczynie, [in:] Hereditatem Cognoscere. Studia i szkice dedykowane Prof. Marii Miśkiewicz, ed. Z. Kobyliński, Warszawa, 228–246.
• 2009 - Drohiczyn średniowieczny i nowożytny w świetle badań z roku 2006, „Podlaskie Zeszyty Archeologiczne”, t. 5, 153-195.
• 2011 - mgr Mieczysław Bienia ("Izis. Usługi archeologiczne. Małgorzata Bienia)

Bibliografia

1. Tygodnik Ilustrowany nr 112, 1870 rok
2. "Grodzisko i osada w Drohiczynie, pow. siemiatycki w świetle badań 1955 r.", „Sprawozdania Archeologiczne” 1957, t. 3, s. 190 – 195.
3. "Najstarsze osadnictwo wczesnośredniowieczne Podlasia na przykładzie wybranych stanowisk", [w:] "Najstarsze dzieje Podlasia w świetle źródeł archeologicznych", red. B. Bryńczak, P. Urbańczyk, Siedlce 2001, s. 169 – 204.
4. "Drohiczyn średniowieczny i nowożytny w świetle badań z roku 2006", “Podlaskie Zeszyty Archeologiczne” 2009, t. 5, s. 153-195