Ubiel: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: zmiana szablonu {{Wieś zagranica infobox}} na {{Miejscowość infobox}} + WP:SK |
drobne merytoryczne na podstawie słownika geograficznego |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
W 1819 w Ubielu urodził się [[Stanisław Moniuszko]]. W sąsiadującym posiołku Aziorny znajduje się Muzeum Moniuszki. |
W 1819 w Ubielu urodził się [[Stanisław Moniuszko]]. W sąsiadującym posiołku Aziorny znajduje się Muzeum Moniuszki. |
||
== Historia == |
|||
Od końca XVIII wieku cały klucz Śmiłowszczyzna stała się własnością sędziego wojskowego wielkiego księstwa litewskiego Stanisława Moniuszki i Ewy Wojniłowiczówny, którzy ufundowali tu kaplicę. Ich synem był Czesław Moniuszko, który ze związku z Elżbietą Madżarską miał syna, późniejszego kompozytora. Ubiel po Moniuszkach była własnością Dzikowskich, a po nich Oziębłowskich. |
|||
== Linki zewnętrzne == |
== Linki zewnętrzne == |
Wersja z 13:39, 19 lip 2013
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
81714 |
Kod pocztowy |
223227 |
Położenie na mapie Białorusi Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:landmark} |
Ubiel (biał. Убель) – wyludniona wieś na Białorusi, nad Wołmą, w obwodzie mińskim, w rejonie czerwieńskim. Dawniej część klucza Śmiłowicze – dobra Sapiehów, Zawiszów, Ogińskich, Moniuszków i Wańkowiczów.
W 1819 w Ubielu urodził się Stanisław Moniuszko. W sąsiadującym posiołku Aziorny znajduje się Muzeum Moniuszki.
Historia
Od końca XVIII wieku cały klucz Śmiłowszczyzna stała się własnością sędziego wojskowego wielkiego księstwa litewskiego Stanisława Moniuszki i Ewy Wojniłowiczówny, którzy ufundowali tu kaplicę. Ich synem był Czesław Moniuszko, który ze związku z Elżbietą Madżarską miał syna, późniejszego kompozytora. Ubiel po Moniuszkach była własnością Dzikowskich, a po nich Oziębłowskich.
Linki zewnętrzne
- Ubiel, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 732 .
- Muzeum