Zamek w Bobrownikach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa stylistyki |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
Zamek w Bobrownikach powstał prawdopodobnie ok. połowy XIV w. Jego fundatorem był książę dobrzyński Władysław Garbacz (Garbaty). Był siedzibą książęcą, starostów książęcych, wójtów krzyżackich i starostów królewskich. Zachowane krzyżackie inwentarze mówią o istnieniu w pobliżu zamku związanego z nim [[folwark]]u. |
Zamek w Bobrownikach powstał prawdopodobnie ok. połowy XIV w. Jego fundatorem był książę dobrzyński Władysław Garbacz (Garbaty). Był siedzibą książęcą, starostów książęcych, wójtów krzyżackich i starostów królewskich. Zachowane krzyżackie inwentarze mówią o istnieniu w pobliżu zamku związanego z nim [[folwark]]u. |
||
W 1405 [[Władysław II Jagiełło|Władysław Jagiełło]] wykupił [[ziemia dobrzyńska|ziemię dobrzyńską]] razem z Bobrownikami z rąk |
W 1405 [[Władysław II Jagiełło|Władysław Jagiełło]] wykupił [[ziemia dobrzyńska|ziemię dobrzyńską]] razem z Bobrownikami z rąk Krzyżaków, jednak już cztery lata później po ataku na warownię i zburzeniu części murów prze artylerię krzyżacką przeszedł 28 sierpnia w ręce zakonne, po czym prawdopodobnie latem 1410 r. powrócił pod polskie władanie. Jego nadgraniczne położenie ponownie stało się przyczyną wielu inwestycji w modernizację obiektu; mimo tego obiekt, będący siedzibą starostów, nie odegrał już żadnej roli militarnej. W czasie [[wojna trzynastoletnia|wojny trzynastoletniej]] i walk z Zakonem w latach 1519–1521 urządzono w nim więzienie dla pojmanych [[rycerz]]y krzyżackich. Przesunięcie granicy państwowej ostatecznie pozbawiło budowlę strategicznej roli. |
||
W czasie wojny 1655–1660 zamek wraz z archiwum grodzkim został spalony przez Szwedów, mimo to na początku XVIII był on jeszcze w niewielkim stopniu użytkowany. W drugiej połowie XVIII w. obiekt był już bardzo zniszczony. Ruiny do dnia dzisiejszego nie mają gospodarza - trwają próby przejęcia zabytku przez gminę Bobrowniki - i ulegają dewastacji. Dodatkowym zagrożeniem dla nich są wylewy [[Wisła|Wisły]] (przez kilkadziesiąt lat, do lat 80. XX wieku, ruiny znajdowały się na wyspie, oddzielone od prawego brzegu rzeki dziką odnogą). |
W czasie wojny 1655–1660 zamek wraz z archiwum grodzkim został spalony przez Szwedów, mimo to na początku XVIII był on jeszcze w niewielkim stopniu użytkowany. W drugiej połowie XVIII w. obiekt był już bardzo zniszczony. Ruiny do dnia dzisiejszego nie mają gospodarza - trwają próby przejęcia zabytku przez gminę Bobrowniki - i ulegają dewastacji. Dodatkowym zagrożeniem dla nich są wylewy [[Wisła|Wisły]] (przez kilkadziesiąt lat, do lat 80. XX wieku, ruiny znajdowały się na wyspie, oddzielone od prawego brzegu rzeki dziką odnogą). |
||
Wersja z 16:57, 4 lis 2013
 nr rej. 47/382 z 16.10.1957[1]
| |
 Ruiny zamku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Rozpoczęcie budowy |
XIV w. |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Polski  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} | |
Zamek w Bobrownikach – zamek obronny wzniesiony prawdopodobnie przez Władysława Garbatego, księcia dobrzyńskiego. Po wojnach polsko - krzyżackich siedziba starosty. Od XVIII wieku w ruinie.
Historia
Zamek w Bobrownikach powstał prawdopodobnie ok. połowy XIV w. Jego fundatorem był książę dobrzyński Władysław Garbacz (Garbaty). Był siedzibą książęcą, starostów książęcych, wójtów krzyżackich i starostów królewskich. Zachowane krzyżackie inwentarze mówią o istnieniu w pobliżu zamku związanego z nim folwarku.
W 1405 Władysław Jagiełło wykupił ziemię dobrzyńską razem z Bobrownikami z rąk Krzyżaków, jednak już cztery lata później po ataku na warownię i zburzeniu części murów prze artylerię krzyżacką przeszedł 28 sierpnia w ręce zakonne, po czym prawdopodobnie latem 1410 r. powrócił pod polskie władanie. Jego nadgraniczne położenie ponownie stało się przyczyną wielu inwestycji w modernizację obiektu; mimo tego obiekt, będący siedzibą starostów, nie odegrał już żadnej roli militarnej. W czasie wojny trzynastoletniej i walk z Zakonem w latach 1519–1521 urządzono w nim więzienie dla pojmanych rycerzy krzyżackich. Przesunięcie granicy państwowej ostatecznie pozbawiło budowlę strategicznej roli.
W czasie wojny 1655–1660 zamek wraz z archiwum grodzkim został spalony przez Szwedów, mimo to na początku XVIII był on jeszcze w niewielkim stopniu użytkowany. W drugiej połowie XVIII w. obiekt był już bardzo zniszczony. Ruiny do dnia dzisiejszego nie mają gospodarza - trwają próby przejęcia zabytku przez gminę Bobrowniki - i ulegają dewastacji. Dodatkowym zagrożeniem dla nich są wylewy Wisły (przez kilkadziesiąt lat, do lat 80. XX wieku, ruiny znajdowały się na wyspie, oddzielone od prawego brzegu rzeki dziką odnogą).
Architektura
Niewiele wiadomo na temat wyglądu warowni w czasach krzyżackich i późniejszych. Obiekt był dwuskrzydłowy, wzniesiony na planie kwadratu), otoczony murami obronnymi i fosą, z jedną bramą wjazdową oraz wieżą obronno-sygnalizacyjną. Dookoła rozmieszczone były budynki gospodarcze. Obecnie śladem dawniej świetności obiektu są jedynie elementy murów obronnych oraz wieży.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2012-11-25].
Bibliografia
- H. Miłoszewski. Warownie nadwiślańskie. „[w:] "Pomorze i Kujawy". Dwumiesięcznik turystyczno-krajoznawczy”. Nr 1 (7) 2008. ISSN 1507-1960.
- Opis zamku na stronie gminy Bobrowniki. 5 lutego 2007. [dostęp 4 stycznia 2009]. (pol.).
- Opis zamku na stronie zamki.pl. [dostęp 4 stycznia 2009]. (pol.).