Stalag I C
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Podległość | |
Stalag IC – niemiecki obóz jeniecki okresu II wojny światowej.
Działalność obozu[edytuj | edytuj kod]
Obóz powstał na terytorium Litwy w Heydekrug jako Oflag 53. Istniał już przed 15 września 1941 roku. Zapewne w listopadzie 1941, a wiec po selekcjach oficerów i Żydów, został przekształcony w stalag IC. Prawdopodobnie do obozu trafili też jeńcy ze zlikwidowanego oflagu 63 w Prókule. W kwietniu 1942 roku w obozie znajdowało się 1908 jeńców. W maju liczba jeńców spadła do 1280[1].
1 lipca 1942 roku, już po rozwiązaniu oflagów 52 w Ebenrode i 60 w Schirwindt, w Heydekrugu zorganizowano stalag I D[a]. 3 września 1943 obóz przemianowano w stalag 391. Niezwykłe trudne warunki panujące w obozie powodowały wysoką śmiertelność. W marcu 1943 było ich tylko 422 jeńców. Formalnie zlikwidowano stalag 30 listopada 1943[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Oflag 53 (Pogegen) ?
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lietz 1982 ↓, s. 114.
- ↑ Lietz 1982 ↓, s. 115.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Lietz: Obozy jenieckie w Prusach Wschodnich 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06814-3.