Oflag 53
| Typ | |
|---|---|
| Odpowiedzialny | |
| Rozpoczęcie działalności |
1941 |
| Zakończenie działalności |
1 sierpnia 1942(dts) |
| Terytorium | |
| Miejsce | |
| Liczba więźniów |
≈ 11 000 |
| Liczba ofiar |
≈ 10 000 |
Oflag 53 – niemiecki obóz jeniecki okresu II wojny światowej.
Wiosną 1941 w III Okręgu Wojskowym powołano 53 oficerski obóz jeniecki. W skład jego załogi wszedł 3 batalion strzelców ze Strausbergu. W maju komenda i załoga obozu oddana została pod rozkazy dowódcy jeńców wojennych w I Okręgu Wojskowym. Obóz urządzono w Pogegen w Prusach Wschodnich. Pierwsze transporty liczące około 2000 jeńców przywożono koleją. W końcu września 1941 w oflagu znajdowało się 4600 jeńców. Wówczas przystąpiono do wyselekcjonowanie oficerów, Żydów i komunistów. Wytypowano 2000 osób, w tym 650 Żydów[1].
W grudniu w obozie przebywało około 11 000 jeńców. Trudne warunki panujące w obozie przekładały się na ogromną śmiertelność. Dziennie ginęło ok. 100–200 jeńców[1]. Poza skutkami trudnych warunków panujących w obozie, aktywną rolę w wyniszczeniu jeńców odegrali wartownicy. Policję obozową stanowiło Einsatzkommando i faszyści litewscy (kolaboranci) z Fiedorem Korczetowem na czele[2].
W lutym 1942 w obozie znajdowało się 4200 jeńców, a w czerwcu pozostało jedynie 198 jeńców. Obóz rozwiązano 1 sierpnia 1942 roku. Szacuje się, że w Pogegen zginęło około 10 000 jeńców[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Stalag I C (oflag 53?)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Lietz 1982 ↓, s. 115.
- ↑ a b Lietz 1982 ↓, s. 116.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Lietz: Obozy jenieckie w Prusach Wschodnich 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06814-3.