Stefanowy Dział
Stefanowy Dział (słow. Štefanov diel) – długa grzęda odchodząca w południowo-zachodnim kierunku od Niżniego Hawraniego Zwornika w masywie Hawrania w słowackich Tatrach Bielskich. Ma długość około 3 km. Opada do doliny Koperszadzkiego Potoku i Jaworowego Potoku (w miejscu ich połączenia się)[1]. Jej górna część oddziela Dolinę Stefanową znajdującą się po jej zachodniej stronie od Janowego Żlebu po wschodniej stronie. Dolna część natomiast oddziela Dolinę Jaworową (po zachodniej stronie) od jej odgałęzienia – Doliny Zadnich Koperszadów (po wschodniej stronie)[2].
Znajduje się na nim niewybitne wzniesienie zwane Stefanowym Wierchem (Štefanov vrch) lub Stefanem (Štefan) o wysokości 1540 m n.p.m. Obecnie Stefanowy Dział jest w dolnej części porośnięty lasem, wyżej kosodrzewiną, a najwyższe partie są trawiaste[2]. Dawniej, gdy teren ten był wypasany przez górali z Jurgowa, terenów trawiastych było na nim znacznie więcej. Od 1902 r. pasterstwo tutaj zostało zniesione przez Christiana Hohenlohe, który wykupił cały ten obszar Tatr, ogrodził go płotem i przeznaczył na swój rezerwat myśliwski, zabronił również turystyki[3].
W Stefanowym Dziale są tylko dwa miejsca skaliste; przecinające go w górnej części Hawranie Rzędy, oraz skały Koperszadzkiej Bramki – ciasnego wąwozu utworzonego przez Koperszadzki Potok przerzynający się przez południowe zakończenie Stefanowego Działu[2]. Powyżej tego wąwozu na stokach Stefanowego Działu znajduje się szeroki upłaz zwany Stefanowym Upłazem[1].
Południowym podnóżem Stefanowego Działu prowadzi droga jezdna, a nią niebieski szlak turystyczny. Charakterystyczną cechą Stefanowego Działu, jak zresztą większości Tatr Bielskich jest to, że brak na nim ścieżek prowadzących z dolin na przełęcze i szczyty, są natomiast liczne, przecinające go ścieżki poziome, prowadzone wzdłuż poziomic. Służą one drwalom i myśliwym[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– niebieski od rozdroża pod Muraniem przez Polanę pod Muraniem (Gałajdówkę) i Dolinę Zadnich Koperszadów na Przełęcz pod Kopą. Czas przejścia: 2:30 h, ↓ 2 h
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ a b c d Władysław Cywiński: Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997. ISBN 83-7104-015-6.
- ↑ Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.