Stratyfikacja nasion

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
nasiona przechowywane zimą w cieniu, w pojemniku z ziemią i piaskiem.

Stratyfikacja nasion – proces przysposabiania nasion do kiełkowania, polegający na usunięciu spoczynku, poprzez umieszczenie nasion w wilgotnym podłożu o niskiej temperaturze (stratyfikacja chłodna) lub podłożu o temperaturze sprzyjającej kiełkowaniu (stratyfikacja ciepła). Nasiona niektórych gatunków roślin wymagają zarówno stratyfikacji ciepłej jak i chłodnej[1].

Nasiona warzyw, np. łubinu, marchwi, oraz drzew przekłada się przed siewem warstwami wilgotnego piasku lub miału torfowego w temperaturze 1–10 °C, mające spowodować ich napęcznienie oraz szybsze i równomierniejsze wschody.

Poprzez stratyfikację, czyli przysposobienie nasion do siewu, może w warunkach kontrolowanych ulec skróceniu okres przelegiwania oraz letargu. W okresie stratyfikacji zachodzi główna faza rozwoju zarodka oraz proces jaryzacji[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lewak Stanisław: Spoczynek roślin W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 557-567. ISBN 83-01-13753-3.
  2. Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 54-58. ISBN 83-01-13434-8.