Strzeżymir Rawicz-Pruszyński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strzeżymir Rawicz-Pruszyński
Ilustracja
Portret Strzeżymira Rawicza-Pruszyńskiego (1896)
Data urodzenia

1856

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1915
Otwock

Zawód, zajęcie

malarz

Narodowość

polska

Strzeżymir Rawicz-Pruszyński, także Adam Strzeżymir Pruszyński[1] (ur. 1856, zm. 27 listopada 1915 w Otwocku[1]) – polski malarz i działacz społeczny, założyciel i pierwszy komendant Otwockiej Straży Ogniowej (1913–1915)[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób Strzeżymira Rawicz-Pruszyńskiego na cmentarzu parafialnym w Otwocku

Pochodził z miasta Łodzi. W obawie przed wydziedziczeniem przez ojca – Erazma Pruszyńskiego[3] – nie podjął się początkowo studiowania malarstwa i ukończył naukę w Szkole Przemysłowej w Łodzi, w której wykazywał się znacznym talentem rysunkowym i malarstkim. W latach 1886–1887 studiował malarstwo w Monachium. Uczył następnie rysunku w szkole w Zgierzu. W 1897 przebywał w Warszawie, a następnie osiadł w Łodzi[4], gdzie w latach 1900–1910 prowadził własną pracownię malarską przy ul. Południowej 6 (ob. ul. Rewolucji 1905 roku 6)[3].

W trakcie gdy samotnie zamieszkiwał w Otwocku, gdzie wyjechał dla podratowania zdrowia w warunkach uzdrowiskowych[5], został pierwszym kierownikiem artystycznym „Spójni" — najstarszego stowarzyszenia otwockiego o charakterze kulturalno-oświatowym, które utworzono w 1905 roku[6]. Ponadto zainicjował powstanie Otwockiej Straży Ogniowej, której był organizatorem i pierwszym komendantem[5] w latach 1913–1915[2]. Zorganizowana przez Rawicz-Pruszyńskiego straż liczyła kilkadziesiąt osób i była dobrze wyposażona dzięki dobrowolnemu opodatkowaniu się na ten cel właścicieli Willi Otwockich. Organizacja Straży Ogniowej była jednym z ważnych czynników miastotwórczych, które doprowadziły do uzyskania przez Otwock w 1919 praw miejskich[5].

Strzeżymir Rawicz-Pruszyński zmarł w 1915 i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Otwocku[7].

W 2018 roku na terenie Komendy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Otwocku odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Strzeżymirowi Rawiczowi-Pruszyńskiemu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jolanta Maurin Białostocka, Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających: malarze, rzeźbiarze, graficy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1971, ISBN 978-83-89101-69-3 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  2. a b c Dzień Strażaka w Otwocku. otwock.pl. [dostęp 2022-07-08].
  3. a b Łukasz Grzejszczak, W atelier artysty. Pracownie malarzy łódzkich 1890–1939, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2016, ISBN 978-83-8088-239-3 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  4. Muzeum Narodowe w Krakowie - zbiory cyfrowe [online], zbiory.mnk.pl [dostęp 2023-02-20].
  5. a b c Historia. gov.pl. [dostęp 2022-07-08].
  6. Jacek Kałuszko, Otwock i okolice: przewodnik, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2006, ISBN 978-83-89188-49-6 [dostęp 2023-02-20] (pol.).
  7. Tu spoczywa dawny Otwock. linia.com.pl. [dostęp 2022-07-08].