Strzelanie stromotorowe
Strzelanie stromotorowe – metoda prowadzenia ognia artyleryjskiego, w którym pocisk jest wystrzeliwany pod stromym kątem. Ogień tego typu najczęściej prowadzi się z armatohaubic, haubic i moździerzy. Ogniem tym niszczy się głównie takie elementy jak schrony oraz skoncentrowane jednostki wroga, często ukryte za zasłonami terenowymi – prowadzenie ognia pośredniego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 421. ISBN 83-11-06229-3.