Studnia Leśników
49°09′08″N 22°39′53″E/49,152222 22,664639| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
13 m |
| Głębokość |
5 m |
| Deniwelacja |
6,5 m |
| Wysokość otworów |
865 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
270 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) K.Bsz-02.08 |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
| 49°09′08″N 22°39′53″E/49,152222 22,664639
| |
Studnia Leśników – jaskinia w polskich Bieszczadach. Wejście do niej znajduje się nad Bereżkami, w południowo-wschodnim ramieniu Magury Stuposiańskiej, niedaleko grani, na wysokości 865 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 13 metrów, a jej deniwelacja 6,5 metrów[1][2].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Główną częścią jaskini jest studnia o głębokości 4,5 metrów zaczynająca się w dużym otworze wejściowym. Z jej dna odchodzi wysoki i wąski szczelinowy korytarz, w którego połowie znajduje się 3,5-metrowy próg. Nad progiem znajduje się wejście do 4-metrowego, szczelinowego korytarzyka[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków. Flory i fauny nie badano[1].
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Brak jest danych o odkrywcach jaskini. Jej opis i plan sporządzili T. Mleczek, R. Solak i B. Szatkowski w kwietniu 2003 roku[1].