Stwardnienie koncentryczne Baló
sclerosis concentrica | |
Klasyfikacje | |
ICD-10 |
---|
Stwardnienie koncentryczne Baló (łac. sclerosis concentrica, ang. Balo concentric sclerosis) – rzadki wariant neuropatologiczny stwardnienia rozsianego. Chorobę opisał jako pierwszy węgierski patolog József Baló w 1927 roku[2][3]. W 1933 roku Julius Hallervorden i Hugo Spatz przedstawili opisy neuropatologii choroby i jako pierwsi zauważyli podobieństwo uformowania ognisk demielinizacyjnych do figur Liesganga[4]. W 2007 roku przedstawiono model matematyczny podający możliwy mechanizm tworzenia się tych niezwykłych zmian.
Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]
Stwardnienie koncentryczne częstsze jest w populacjach chińskiej, japońskiej i filipińskiej niż w populacji kaukaskiej[5][6][7].
Objawy i przebieg[edytuj | edytuj kod]
Obraz kliniczny schorzenia przypomina ostrą postać stwardnienia rozsianego. Występują niedowłady, zaburzenia widzenia, zaburzenia psychiczne.
Patogeneza[edytuj | edytuj kod]
Model matematyczny[edytuj | edytuj kod]
W 2007 roku Khonsari i Calvez przedstawili model matematyczny wyjaśniający układ demielinizacji w przebiegu choroby, nawiązujący do fenomenu precypitacji Lieseganga i zjawiska samoorganizacji[1][8].
Rokowanie[edytuj | edytuj kod]
Do niedawna uważane za niepomyślne (podobnie jak w wariancie Marburga), obecnie rokowanie w leczonych przypadkach choroby jest lepsze.[potrzebny przypis]
Rozpoznanie[edytuj | edytuj kod]
W ostatnich latach postęp technik neuroobrazowania pozwolił na przyżyciowe rozpoznanie choroby w badaniu MRI[9], także w technice DWI (diffusion-weighted images)[10]. Za patognomoniczne uznano obrazy nieregularnych, koncentrycznych stref zwiększonego sygnału w obrazach T2-zależnych[11]. Zaleca się dożylne podanie kontrastu Gd-DTPA.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Khonsari RH, Calvez V. The Origins of Concentric Demyelination: Self-Organization in the Human Brain. „PLoS ONE”. 2. 1, s. e150, 2007. PMID: 17225855. PDF
- ↑ Baló J. Leukoencephalitis periaxialis concentrica. „Ról Magy Orv Arch”. 28, s. 108–124, 1927.
- ↑ Baló J. Encephalitis periaxialis concentrica. „Arch Neurol Psychiatry”. 19, s. 242–264, 1928.
- ↑ Hallervorden J, Spatz H. Über die konzentrische Sklerose und die physicalisch-chemischen Faktoren bei der Ausbreitung von Entmarkungsprozessen. „Arch Psychiat Nervenkr”. 98, s. 641–701, 1933.
- ↑ Chen CJ, Chu NS, Lu CS, Sung CY. Serial magnetic resonance imaging in patients with Baló's concentric sclerosis: natural history of lesion development. „Ann Neurol”. 46, s. 651–656, 1999. PMID: 10514104.
- ↑ Chen CJ. Serial proton magnetic resonance spectroscopy in lesions of Baló concentric sclerosis. „J Comput Assist Tomogr”. 25, s. 713–718, 2001. PMID: 11584230.
- ↑ Itoyama Y, Tateishi J, Kuroiwa Y. Atypical multiple sclerosis with concentric or lamellar demyelination lesions: two Japanese patients studied post-mortem. „Ann Neurol”. 17, s. 481–487, 1984. PMID: 4004171.
- ↑ Khonsari RH, Calvez V. Concentric demyelination by self-organization: a new hypothesis for Baló's sclerosis. „Nat Clin Pract Neurol”. 3, s. E1, 2007.
- ↑ Karaarslan E, Altintas A, Senol U, Yeni N, Dincer A, Bayindir C, Karaagac N, Siva A. Baló's Concentric Sclerosis: Clinical and Radiologic Features of Five Cases. „Am J Neuroradiol”. 22. 7, s. 1362-7, 2001. PMID: 11498428.
- ↑ Kavanagh EC, Heran MK, Fenton DM, Lapointe JS, Nugent RA, Graeb DA. Diffusion-weighted imaging findings in Balo concentric sclerosis. „Br J Radiol”. 79. 943, s. e28-31, 2006. PMID: 16823051.
- ↑ Caracciolo JT, Murtagh RD, Rojiani AM, Murtagh FR. Pathognomonic MR imaging findings in Balo concentric sclerosis. „AJNR Am J Neuroradiol”. 22. 2, s. 292-3, 2001. PMID: 11156771.