Superintendentura Łobżenica Ewangelickiego Kościoła Unijnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Superintendentura Łobżenica Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, mająca siedzibę w miejscowości Łobżenica.

Dane statystyczne[edytuj | edytuj kod]

Dawny kościół ewangelicki w Łobżenicy, obecnie katolicki kościół św. Szczepana
Parafia Liczba wiernych (1937)[1]
Brodna pow. Chodzież 912
Brostowo pow. Wyrzysk 710
Miasteczko pow. Wyrzysk 332
Dębionek pow. Wyrzysk 600
Radzicz pow. Wyrzysk 520
Tłukomy pow. Wyrzysk 544
Dzwierszno Małe pow. Wyrzysk 311
Witrogoszcz pow. Wyrzysk 498
Dziegciarnia pow. Wyrzysk 239
Grabówno pow. Wyrzysk 560
Wąwelno pow. Wyrzysk 560
Tonin pow. Wyrzysk 265
Lipiagóra pow. Chodzież 750
Łobżenica pow. Wyrzysk 1240
Mrocza pow. Wyrzysk 1200
Nakło nad Notecią Olszewka pow. Wyrzysk 1734
Osiek pow. Wyrzysk 1091
Raczyn pow. Chodzież 850
Runowo Kraińskie pow. Wyrzysk 520
Rościmin pow. Wyrzysk 330
Sadki pow. Wyrzysk 390
Szamocin pow. Wyrzysk 1720
Białośliwie pow. Wyrzysk 680
Wyrzysk 520
Wysoka pow. Wyrzysk 1200

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 330-331.