Superintendentura Bydgoszcz Ewangelickiego Kościoła Unijnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Superintendentura Bydgoszcz Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, mająca siedzibę w Bydgoszczy. Obok niej istniała także Superintendentura Bydgoszcz II Ewangelickiego Kościoła Unijnego.

Dawny kościół ewangelicki w Solcu Kujawskim, obecnie katolicki kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa

Dane statystyczne[edytuj | edytuj kod]

Parafia Liczba wiernych (1937)[1]
Małe Bartodzieje pow. Bydgoszcz 576
Bydgoszcz 6189
Szretery pow. Bydgoszcz 338
Fordon pow. Bydgoszcz 850
Osielsko pow. Bydgoszcz 637
Otorowo-Łęgnowo pow. Bydgoszcz 800
Wilczak pow. Bydgoszcz 440
Bydgoszcz Okole 490
Czyżkówko pow. Bydgoszcz 220
Solec Kujawski pow. Bydgoszcz 1000
Szwederowo pow. Bydgoszcz 450
Sienno pow. Bydgoszcz 900
Włóki pow. Bydgoszcz 700

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.