Superintendentura Wolsztyn-Nowy Tomyśl Ewangelickiego Kościoła Unijnego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Superintendentura Wolsztyn-Nowy Tomyśl Ewangelickiego Kościoła Unijnego – jednostka organizacyjna Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce istniejąca w okresie II Rzeczypospolitej i obejmująca grupę gmin kościelnych (zborów) czyli parafii tego Kościoła, skupionych wokół miast Wolsztyn i Nowy Tomyśl.

Dawny kościół ewangelicki w Wolsztynie, obecnie katolicki kościół Wniebowstąpienia Pańskiego

Dane statystyczne[edytuj | edytuj kod]

Parafia Liczba wiernych (1937)[1]
Kaszczor pow. Wolsztyn 450
Buk pow. Grodzisk 443
Grodzisk 912
Boruja Kościelna pow. Wolsztyn 2200
Jabłonna pow. Wolsztyn 1200
Kąkolewo pow. Nowy Tomyśl 1045
Kuślin pow. Nowy Tomyśl 1100
Opalenice pow. Grodzisk 482
Rakoniewice pow. Wolsztyn 1630
Rostarzewo pow. Wolsztyn 1300
Tuchorka pow. Wolsztyn 845
Wolsztyn 2112
Zbąszyń pow. Nowy Tomyśl 1617
Jastrzębsko pow. Nowy Tomyśl 1150
Kopanica pow. Wolsztyn 300
Miedzichowo pow. Nowy Tomyśl 1531
Nowy Tomyśl 3722
Sątopy pow. Nowy Tomyśl 911

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 328.