Syndrom urologiczny kotów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cewnik założony po powikłaniach SUK

Syndrom urologiczny kotów (SUK) – zaburzenie dolnych dróg moczowych. Choroba ta występuje znacznie częściej u kocurów niż u kotek.

Czynniki ryzyka[edytuj | edytuj kod]

  • Zbyt dużo fosforu i magnezu w pokarmie[1]
  • Mało ruchu
  • Niedostateczne spożycie wody
  • Nadwaga

Objawy[edytuj | edytuj kod]

  • Częste oddawanie moczu, często z krwią
  • Niepokój
  • Miauczenie podczas oddawania moczu
  • Wylizywanie ujścia cewki moczowej[2]

W przypadku nieleczenia syndromu urologicznego kotów u zwierzęcia może dojść do zatkania cewki moczowej. Następstwem tego może być mocznica. Zwierzę może paść w ciągu kilkunastu godzin z powodu zatrucia organizmu. Bardzo ważna jest natychmiastowa pomoc lekarza weterynarii.

Zapobieganie[edytuj | edytuj kod]

  • Specjalna dieta eliminująca struwity
  • Stały dostęp do świeżej wody
  • Ruch
  • Badanie kontrolne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lek.wet. Rafał Szczytowski Syndrom urologiczny kotów. [dostęp 2009-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-12)].
  2. Polypharm S.A. Syndrom urologiczny kotów. [dostęp 2009-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-08)].