System celkowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System celkowy, filadelfijski, pensylwański – pierwszy znany[potrzebny przypis] system penitencjarny (dwa kolejne to: milczenia i progresywny). Powstał w 1791 roku w Stanach Zjednoczonych, w Filadelfii, w stanie Pensylwania. Założony przez kwakrów. Zastosowano w nim izolację w dzień i w nocy, umieszczając więźnia w jednoosobowej celi i dając mu do czytania Biblię. System miał przyczyniać się do wewnętrznej przemiany moralnej przestępcy. Nie przyniósł jednak zamierzonego efektu. Dłuższa izolacja w wielu wypadkach prowadziła do apatii, braku samodzielności, a często również do zaburzeń psychicznych.