Szew międzynosowy
Szew międzynosowy
_-_Fig._229.png)
_-_Fig_109.png)
Szew międzynosowy (łac. sutura internasalis) – szew czaszki łączący brzegi przyśrodkowe obu kości nosowych[1].
U człowieka przebiega w płaszczyźnie pośrodkowej na przedniej ścianie czaszki zwykle niecałkowicie symetrycznie, odchylając się zwłaszcza w górnym odcinku[2]. Okolica połączenia najwyższego punktu szwu międzynosowego z punktem środkowym szwu czołowo-nosowego stanowi punkt antropometryczny (kraniometryczny) określany nazwą nasion[3][4].
Zarasta (kostnieje) u bydła domowego w 5–7 roku życia (tylko w tylnym odcinku), u konia domowego w starości[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 102.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 361–362.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 313.
- ↑ Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 811, ISBN 83-200-1923-0.
- ↑ Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 235–236.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, ISBN 978-83-01-16822-3.
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.
