TKi100

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

TKi100 – zbiorcze oznaczenie nietypowych normalnotorowych parowozów - tendrzaków o układzie osi 1'C, stosowane przez Polskie Koleje Państwowe po 1945 roku.

Do serii TKi100 zaliczono 17 różnych lokomotyw poniemieckich, wyprodukowanych w latach 1898-1934, pochodzących m.in. z nacjonalizowanych kolei lokalnych i prywatnych[1]. Część z nich należała do znormalizowanego typy ELNA2. Do serii tej zaliczono także dwa parowozy pruskiej serii T26 o układzie osi C1, pierwotnie posiadające napęd zębaty, zdemontowany jeszcze w niemieckiej służbie (były to TKi100-4 i 17, dawne niemieckie 97 027 i 97 029[2]). Niezgodnie z polskim systemem oznaczeń, do serii tej zaliczono także dwie lokomotywy o układzie osi 1'C1': TKi100-10 i 16 (oznaczenie pierwszej z nich zostało później skorygowane na TKl100)[1].

TKi100-16 (o układzie osi 1'C1') jest obecnie zachowany w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b P. Terczyński, Atlas..., ss. 94, 107
  2. Dieter Bäzold, Rolf Löttgers, Günther Scheingraber, Manfred Weisbrod: Preußen-Report. Band 9: Zahnrad- und Schmalspurlokomotiven, Triebwagen., Hermann Merker Verlag, 1996, ISBN 3-922404-84-7 (niem.) s.13

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Terczyński, Atlas parowozów, wyd. 1, Poznań: Poznań Klub Modelarzy Kolejowych, 2003, ISBN 83-901902-8-1, OCLC 917950022.