Tadeusz Lebioda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Lebioda
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: europeistyka, historia Austrii i Niemiec, niemcoznawstwo, problematyka środkowo- i wschodnioeuropejska, stosunki międzynarodowe[1]
Doktorat

3 kwietnia 1996[1]

Habilitacja

22 lutego 2005[1]

Tadeusz Romuald Lebiodapolski historyk, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Gospodarki i Zarządzania Przestrzenią Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie i Instytutu Studiów Międzynarodowych Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

3 kwietnia 1996 obronił pracę doktorską Związek Wypędzonych w latach 1989–1992, 22 lutego 2005 habilitował się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Niemcy rosyjscy w polityce RFN na tle ich znaczenia w Rosji i relacjach niemiecko - rosyjskich w latach 1763–2003[1]. Pracował w Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach[1].

Objął funkcję profesora nadzwyczajnego w Instytucie Studiów Międzynarodowych na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego, a także w Instytucie Gospodarki i Zarządzania Przestrzenią Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie[1].

Był prodziekanem na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Niemcy rosyjscy w polityce RFN na tle ich znaczenia w Rosji i relacjach niemiecko-rosyjskich w latach 1763–2003[1]
  • 2002: Polityka RFN wobec Czech w latach 1989 - 1998[1]
  • 2009: Karawana marynarzy na pustyni – zapomniana legenda I wojny światowej[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Dr hab. Tadeusz Romuald Lebioda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-12-31].