Trójnóż

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trójnóż – maszyna introligatorska umożliwiająca okrawanie bloków książkowych z jednej, dwóch lub trzech stron w czasie jednego taktu maszyny.

Trójnóż wynaleziono w 1877 roku. Było to drogie urządzenie, dlatego posiadały go tylko duże introligatornie. Jedną z nich była lwowska introligatornia Ossolineum, która kupiła trójnóż w 1912 roku w lipskiej fabryce Krausego. Trójnóż umożliwia przycięcie bloku książki jednocześnie z trzech stron[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elżbieta Pokorzyńska, Introligatorstwo polskiena drodze do uprzemysłowieniaw XIX i 1. połowie XX wieku [online], s. 70-71 [dostęp 2021-08-20].
  2. Mieczysław Kafel, Zarys techniki wydawniczej, Warszawa: Wydawnictwo Przemysłu Lekkiego i Spożywczego, 1955, s. 378.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]