Trisul
30°18′46″N 79°46′38″E/30,312778 79,777222
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
7120 m n.p.m. |
| Wybitność |
1616 m |
| Pierwsze wejście |
1907 |
Położenie na mapie Uttarakhandu  | |
Położenie na mapie Indii  | |
| 30°18′46″N 79°46′38″E/30,312778 79,777222
| |
Trisul (7120 m n.p.m.) – szczyt górski w zachodniej części Himalajów na terytorium Indii, w stanie Uttarakhand.
W rzeczywistości jest to masyw, w skład którego wchodzą trzy szczyty: Trisul I (7120 m), Trisul II (6690 m) i Trisul III (6007 m), które oglądane z odległości układają się w kształt trójzębu. Stąd poszła nazwa szczytu: Triśula (sanskryt: त्रिशूल triśūla) oznacza trójząb, ważny symbol religijny w hinduizmie, jeden z najważniejszych atrybutów boga Śiwy. Grupa tych trzech szczytów tworzy południowo-zachodnią część pierścienia szczytów otaczającego Sanktuarium Nanda Devi, około 15 km na zachód-południowy zachód od samej Nanda Devi.
Główny wierzchołek (Trisul I) został zdobyty po raz pierwszy w 1907 roku przez uczestników brytyjskiej wyprawy w składzie: Thomas G. Longstaff, A. L. Mumm i Charles Bruce. Uczestnikiem wejścia szczytowego był także tragarz z Garhwalu, Karbir Burathoki[1]. Był to pierwszy zdobyty przez człowieka siedmiotysięcznik. Wyczyn ten został odnotowany w annałach himalaizmu również z powodu pierwszego użycia dodatkowego tlenu podczas wspinaczki na dużych wysokościach[2].
Wierzchołki Trisul II i Trisul III zostały zdobyte w 1960 r. przez zespół himalaistów jugosłowiańskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Kiełkowski: Burathoki, Karbir. W: Małgorzata i Jan Kiełkowscy (red.): Wielka encyklopedia gór i alpinizmu. T. 6: Ludzie gór. Katowice: Wydawnictwo STAPIS, 2013, s. 124. ISBN 978-83-61050-89-6.
- ↑ John B. West:George I. Finch and his pioneering use of oxygen for climbing at extreme altitudes [w:] Journal of Applied Physiology, 2003 [1]