USS Canonicus (1863)
| |
| Historia | |
| Stocznia |
Harrison Loring |
|---|---|
| Położenie stępki | |
| Wodowanie |
1 sierpnia 1863 |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
16 kwietnia 1864 |
| Wycofanie ze służby |
1877 |
| Los okrętu |
sprzedany na złom 19 lutego 1908 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
2100 ton |
| Długość |
68 m |
| Szerokość |
13,2 m |
| Zanurzenie |
4,1 m |
| Napęd | |
| 2 kotły 1 śruba napędzana przez silnik systemu Ericssona 320 IHP (235 kW) | |
| Prędkość |
8 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa 381 mm systemu Dahlgren | |
| Opancerzenie | |
| żelazne boczny 127 - 76 mm wieże: 254 mm pomieszczenie sterowe: 203 mm pokład: 38 mm | |
| Załoga |
85 |
USS Canonicus – amerykański jednowieżowy monitor typu Canonicus. Zbudowany w czasie wojny secesyjnej. Brał udział w blokadzie szlaków komunikacyjnych Konfederatów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Okręt został zwodowany w stoczni Harrisona Loringa w Bostonie 1 sierpnia 1863. Wszedł do służby 16 kwietnia 1864. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik E. G. Parrott. W czerwcu i grudniu 1864 ostrzeliwał konfederackie baterie w rejonie rzeki James. Od 15 grudnia 1864 przez 4 tygodnie atakował konfederackie pozycje w Fort Fisher. Podczas tej akcji został trafiony przez artylerię wroga 40 razy. Wskutek ostrzału nikt nie zginął, dwa razy zniszczeniu uległa bandera okrętu.
Okręt został wycofany ze służby w Pensacoli w 1877. Okręt był prezentowany w 1907 na wystawie Jamestown Exposition jako ostatni ocalały monitor wojny secesyjnej. Okręt został sprzedany na złom 19 lutego 1908.