USS Eagle (1812)
| Historia | |
 US Navy
| |
| Nazwa |
USS Eagle |
|---|---|
| Wejście do służby |
1812 |
 Royal Navy
| |
| Nazwa |
Finch |
| Wejście do służby |
1813 |
| US Navy
| |
| Nazwa |
USS Eagle |
| Wejście do służby |
1814 |
| Los okrętu |
sprzedany w 1825 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
110 ton |
| Długość |
19,5 m |
| Szerokość |
6,2 m |
| Zanurzenie |
1,8 m |
| Napęd | |
| żaglowy | |
| Uzbrojenie | |
| 11 dział | |
| Załoga |
50 |
USS Eagle – slup amerykański, drugi okręt noszący tę nazwę. Był statkiem handlowym zakupionym w Vergennes w stanie Vermont do służby na jeziorze Champlain w 1812 i przygotowany do służby. Pływał po jeziorze pod dowództwem Sailing Mastera J. Loomisa jako część eskadry blokadowej komodora Thomasa Macdonougha. Jego zadaniem było utrudnianie Brytyjczykom pochodu na południe z Kanady. "Eagle" został przechwycony przez Brytyjczyków 3 czerwca 1813 w pobliżu Ile aux Noix po kanadyjskiej stronie jeziora i wcielony do Royal Navy jako "Finch".
W czasie służby jako okręt brytyjski towarzyszył ekspedycji, która spaliła arsenał i magazyny w Plattsburgu. Został ponownie przejęty przez Amerykanów w czasie bitwy na jeziorze Champlain 11 września 1814 i ponownie wcielony do US Navy. Po wojnie został sprzedany w lipcu 1815 w Whitehall (Nowy Jork).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.