USS Indiana (BB-50)
_-_NH_44895.jpg)
| |
| Historia | |
| Stocznia | |
|---|---|
| Położenie stępki |
1 listopada 1920 |
| Wodowanie |
nie wodowano |
 US Navy
| |
| Wejście do służby |
nie oddano do służby |
| Los okrętu |
budowę przerwano |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
standardowa 43.200 ton |
| Długość |
208 m (684 stopy) |
| Szerokość |
32 m (105 stóp) |
| Zanurzenie |
10,1 m (33 stopy) |
| Napęd | |
| turbiny parowe połączone z generatorami napędzającymi silniki elektryczne 16 kotłów Babcock & Wilcox moc 60.000 shp 4 śruby | |
| Prędkość |
23 węzły (43 km/h) |
| Uzbrojenie | |
| 12 x 406 mm (4 x III) 16 x 152 mm (16 x I) 8 x 76 mm (8 x I) 2 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm | |
| Załoga |
razem 1191 (62 oficerów oraz 1129 podoficerów i marynarzy) |
USS Indiana (BB-50) był pancernikiem typu South Dakota, trzecim okrętem noszącym nazwę pochodzącą od stanu Indiana. Jego stępka została położona 1 listopada 1920 w New York Navy Yard. Budowa została wstrzymana 8 lutego 1922 (w tym momencie okręt był zbudowany w 34,7 procent), a anulowana 17 sierpnia 1923 zgodnie z uzgodnieniami traktatu waszyngtońskiego. Został skreślony z rejestru floty 24 sierpnia 1923, a jego nieukończony kadłub został sprzedany 25 października 1923 na złom. Fragmenty opancerzenia przeznaczone dla tego okrętu zostały użyte do wzmocnienia śluz Kanału Panamskiego.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- inne okręty noszące nazwę USS "Indiana"