USS Zaca (1918)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Zaca
Ilustracja
Próbny rejs SS Zaca 20 grudnia 1918, dziesięć dni przed wejściem do służby jako USS Zaca (ID-3792)
Klasa

frachtowiec

Typ

Design 1015 ship

Historia
Stocznia

Moore Dry Dock Company, Oakland

Wodowanie

1918

 US Navy
Nazwa

USS Zaca

Wejście do służby

30 grudnia 1918

Wycofanie ze służby

12 maja 1919

 Stany Zjednoczone
Nazwa

SS Zaca

Wejście do służby

12 maja 1919

Los okrętu

pożar w 1920, złomowany w 1924

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

12 600 ton

Długość

126,95 m

Szerokość

16,15 m

Zanurzenie

8,0582 m

Napęd
silnik parowy, napęd jednośrubowy
Prędkość

10 węzłów

Załoga

70

USS Zacafrachtowiec jednośrubowy o stalowym kadłubie zbudowany na podstawie kontraktu United States Shipping Board. Ukończony w Oakland w 1918 przez firmę Moore Shipbuilding Co. Został nabyty przez United States Navy do służby w Naval Overseas Transportation Service (NOTS). Otrzymał oznaczenie Id. No. 3792 i wszedł do służby 30 grudnia 1918 w stoczni, gdzie był budowany. Pierwszym dowódcą został komandor James J. Carey, USNRF.

Po przejściu prób morskich "Zaca" załadował 7446 ton mąki w Sperry Mills Dock w Vallejo (Kalifornia) i wyszedł w rejs z Zatoki San Francisco 12 stycznia 1919, kierując się w stronę wschodniego wybrzeża USA. Gdy był w strefie Kanału Panamskiego, wziął na pokład 41 pasażerów płynących do Norfolk. Przez kanał przeszedł 30 stycznia. Do Hampton Roads dotarł 8 lutego.

"Zaca" spędził tydzień w Norfolk nabierając zapasów i przechodząc drobne naprawy przed rejsem na wody europejskie. Wypłynął 15 lutego wioząc ładunek mąki przydzielony przez United States Food Administration jako pomoc dla głodującej po I wojnie światowej Europy. Po dotarciu do Wolnego Miasta Gdańska 19 marca wyładował swój ładunek i popłynął do Stanów Zjednoczonych 4 kwietnia.

Płynąc przez Rotterdam (Holandia) i Plymouth (Anglia) "Zaca" dotarł do Nowego Jorku 29 kwietnia, wyładował balast i został wycofany ze służby 12 maja 1919, tego samego dnia przechodząc pod banderę United States Shipping Board. Pływał do października 1920, gdy spłonął w pożarze wywołanym przez rozdartą rurę paliwową. Kadłub został odholowany do Nowego Jorku, gdzie przeleżał do stycznia 1924, kiedy został zezłomowany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]