Ugo Ehiogu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ugo Ehiogu
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ugochukwu Ehiogu

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1972
Londyn

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2017
Londyn

Wzrost

188 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
Senrab FC
West Bromwich Albion
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–1991 West Bromwich Albion 2 (0)
1991–2000 Aston Villa 237 (12)
2000–2007 Middlesbrough FC 126 (7)
2006–2007 Leeds United (wyp.) 6 (1)
2007–2008 Rangers FC 9 (1)
2008–2009 Sheffield United 25 (1)
2012 Wembley FC 0 (0)
W sumie: 405 (22)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–1993  Anglia U-21 15 (1)
1994  Anglia B 1 (0)
1996–2002  Anglia 4 (1)
W sumie: 20 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2014–2017 Tottenham Hotspur U23
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ugochukwu „Ugo” Ehiogu (ur. 3 listopada 1972 w Homerton w Londynie, zm. 21 kwietnia 2017[1]) – angielski piłkarz.

Czarnoskóry obrońca reprezentował Anglię na arenie międzynarodowej. Ehiogu rozpoczął rozmowy z Rangersami po propozycji transferu skierowanej do jego poprzedniego klubu, Middlesbrough FC i 22 stycznia 2007 podpisał roczny kontrakt z The Gers po wypełnieniu testów medycznych. 25 stycznia formalności transferowe zostały załatwione i Ehiogu oficjalnie dołączył do Rangers.

Middlesbrough (2000-2007)[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł do Middlesbrough z Aston Villi w listopadzie 2000 za 8 milionów funtów, co było rekordem dla granatowo-bordowego zespołu Villi. Jego kariera w Boro rozpoczęła się bardzo źle, albowiem w czwartej minucie swojego debiutu uległ kontuzji, która wykreśliła go ze składu na długie miesiące. Pod dowództwem menedżera Briana Little dwa razy wywalczył z Aston Villą Puchar Ligi Angielskiej i w 1996 został pierwszy raz powołany do reprezentacji Anglii na mecz przeciwko Włochom.

Kiedy przebywał w drużynie Middlesbrough, szybko stał się pewniakiem w środku defensywy, a później partnerował kolejnemu angielskiemu internacjonałowi, Garethowi Southgate. Sezon 2003/04 „zaczął” bolesną kontuzją kolana, ale powrócił na mecz Carling Cup z Bolton Wanderers i pomógł kolegom w awansie. Stara kontuzja odnowiła mu się w sezonie następnym i Ugo musiał znowu opuścić kilkanaście ważnych meczów. Ehiogu zagrał 4 razy w reprezentacji Anglii, strzelając jednego gola.

Wypożyczenie do Leeds i transfer do Glasgow (2007)[edytuj | edytuj kod]

Chętnie zgodził się na wypożyczenie do West Bromwich Albion w styczniu 2006 – WBA było klubem, w którym jako szesnastolatek zaczynał swoją karierę, jednakże transfer został anulowany, gdy kilku ważnych futbolistów M'Borough uległo kontuzjom. 23 listopada 2006 został wypożyczony na 2 miesiące do Leeds, gdzie był zawodnikiem podstawowej jedenastki, partnerując Mattowi Heathowi na środku obrony. Zdobył dwa gole, z czego jeden był trafieniem samobójczym. Kiedy wypożyczenie się skończyło, Ehiogu odszedł do Szkocji, gdzie w derbach z Celtikiem dał zwycięstwo Niebieskim po wspaniałym strzale przewrotką.

W styczniu 2008 na zasadzie wolnego transferu Ehiogu trafił do Sheffield United, grającego w Football League Championship.

Zmarł 21 kwietnia 2017

Przypisy[edytuj | edytuj kod]