Ulica Ludwiki w Warszawie
| Czyste | |||||||||||||||||||
.JPG) Dom przy Ludwiki 1 | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
 52°13′48,7″N 20°57′46,5″E/52,230199 20,962918
| |||||||||||||||||||
.JPG)
.JPG)
Ulica Ludwiki – ulica na Woli w Warszawie, w rejonie Czyste.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ulica została wytyczona ok. 1927 roku na odcinku od ul. Bema do ul. Sebastiana Klonowicza. W 1930 roku nadana została jej obecna nazwa upamiętniająca Ludwikę Wawelberg[1], żonę finansisty i filantropa Hipolita Wawelberga, która wspólnie z mężem w 1898 roku założyła „Fundację Tanich Mieszkań im. Ludwiki i Hipolita małżeństwa Wawelbergów”[2], a po śmierci Hipolita w 1901 roku zarządzała Fundacją.
Około 1957 roku ulica została przedłużona na wschód do ul. Płockiej. Nowemu odcinkowi nadano nazwę ulica Ludwiki 24 listopada 1961 roku[3]. Nie zrealizowano planowanego pierwotnie połączenia z ul. Skierniewicką, a na obszarze zarezerwowanym pod przebieg ulicy powstał skwer, który w latach 70. XX w. został zabudowany blokami.
Dom pod nr 1, zbudowany w latach 1927-1929, powstał ze środków Fundacji jako II Osiedle Tanich Mieszkań – w odróżnieniu od Kolonii Wawelberga przy ul. Górczewskiej – przeznaczone dla ubogiej inteligencji. W 2005 r. budynek został wpisany do rejestru zabytków[4].
Budynki oznaczone numerami 3 (A i B), 5, 6 i 8 (oraz dwa budynki należące do tego samego kompleksu oznaczone adresami Bema 72 i 74) objęte są gminną ewidencją zabytków Miasta Stołecznego Warszawy[5]. Wzniesione zostały w latach 1931-33 jako domy spółdzielcze Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Osiedle ZUS – jak na okres, w którym zespół siedmiu budynków powstawał – odznacza się awangardowym szczytowym układem w stosunku do ulicy i nietypowymi galeriowymi połączeniami między budynkami. Z drugiej strony, ograniczenia wynikające z układu działki spowodowały powstanie słabiej doświetlonych skrzydeł w typie oficyn oraz podwórek-studni na styku z innymi posesjami[6].
Rejon ulic Ludwiki, Klonowicza i Bema objęty został mikroprogramem rewitalizacji dzielnicy Wola, którego częścią jest projekt rewitalizacji kamienicy przy Ludwiki 1. Celem projektu jest kompleksowa modernizacja budynku, w tym adaptacja niezagospodarowanych obecnie strychów i suteren. Wartość projektu ustalono na 2 657,5 tys. zł[7].
Do fragmentu ulicy wytyczonego po 1957 roku przylegają – po południowej stronie – zabudowania Instytutu Chemii Fizycznej PAN i Instytutu Chemii Organicznej PAN z wejściem od strony ul. Kasprzaka oraz – po północnej stronie – ogrodzenie zdewastowanego byłego stadionu Klubu Sarmata, z główną częścią zabudowań Klubu i wejściem do obiektów od strony ul. Wolskiej.
Od 2020 roku, w związku z rozszerzeniem strefy płatnego parkowania, na odcinku od ulicy Bema do ulicy Sebastiana Klonowicza jest ulicą jednokierunkową[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 340. ISBN 83-86619-97-X.
- ↑ Domy dla robotników fundacji Wawelbergów. Wirtualny Sztetl. [dostęp 2012-10-25].
- ↑ Uchwała nr 28 Rady Narodowej m.st. Warszawy z dnia 24 listopada 1961 r. w sprawie zmiany nazw ulicom. „Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy”. nr 22, poz. 96, s. 1-8, 1961-11-24.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych m.st. Warszawa. 30 czerwca 2012. s. 60. [dostęp 2012-10-29].
- ↑ Zarządzenie nr 2998/2012 r. Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 24 lipca 2012 r.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas Dawnej Architektury Ulic i Placów Warszawy, tom 9. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 139. ISBN 83-88372-24-6.
- ↑ Załącznik nr 14 do Programu: „Dzielnicowy Mikroprogram Rewitalizacji dla Dzielnicy Wola na lata 2007-2013”, Urząd Miasta Stołecznego Warszawy – Dzielnica Wola.
- ↑ Michał Wojtczuk. 13 ulic w jednym kierunku. „Gazeta Stołeczna”, s. 3, 21 sierpnia 2020.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Kasprzycki: Korzenie Miasta, tom V Żoliborz i Wola. Wydawnictwo Veda, 1999. ISBN 83-85584-61-7.
- Jarosław Zieliński: Atlas Dawnej Architektury Ulic i Placów Warszawy, tom 9. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2003, s. 133-139. ISBN 83-88372-24-6.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ulica Ludwiki na portalu Ulice Twojego Miasta. utm.info.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-22)].