Unia Ewangelikalna w Rzeczypospolitej Polskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Unia Ewangelikalna w Rzeczypospolitej Polskiej – zarejestrowany w Polsce od 2004 związek wyznaniowy o charakterze ewangelikalnym z siedzibą we Wrocławiu.

Cele i organizacja[edytuj | edytuj kod]

Za cel swojej działalności związek wyznaniowy przyjął „wszechstronne wspieranie środowisk ewangelikalnych w Rzeczypospolitej Polskiej w głoszeniu Słowa Bożego, sprawowaniu kultu religijnego i działalności misyjno-ewangelizacyjnej”[1].

Unia jest częścią międzynarodowej organizacji pod nazwą „Biblical Theological Seminary of Poland” (BST) z siedzibą w Little Rock w stanie Arkansas w USA[1].

Organami Unii jako całości są Zarząd Unii i Rada Unii. Zarząd i Rada obsadzane są przez BST. Głównym funkcjonariuszem Zarządu jest Sekretarz Zarządu Unii[2]. Pierwszym chronologicznie Sekretarzem był Zygmunt Karel. W 2015 stanowisko to zajmował Wojciech Szczerba[3]. W skład Rady wchodzi m.in. rektor Ewangelikalnej Wyższej Szkoły Teologicznej we Wrocławiu, która jest podmiotem utworzonym przez Unię[2].

Ewangelikalna Wyższa Szkoła Teologiczna we Wrocławiu

Terenowymi jednostkami Unii są Placówki Misyjne[4].

Duchownymi Unii są pastorzy i misjonarze[5].

Wyznanie wiary[edytuj | edytuj kod]

Unia posiada wyznanie wiary w brzmieniu następującym:

Wierzymy w:

  • Pismo Święte nadane przez Boga, natchnione, nieomylne, w pełni godne zaufania, najwyższy autorytet w sprawach wiary i postępowania;
  • Jednego Boga, istniejącego od wieków w trzech osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego;
  • Jezusa Chrystusa, naszego Pana, Wcielonego Boga, w Jego narodzenie z Dziewicy, bezgrzeszne życie, boskie cuda, zastępczą i przebłagalną śmierć, cielesne zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, wstawienniczą służbę oraz Jego powrót w mocy i chwale;
  • Zbawienie zgubionego i grzesznego człowieka dzięki przelanej krwi Pana Jezusa Chrystusa przez wiarę, nie przez uczynki, oraz w odrodzenie za sprawą Ducha Świętego;
  • Ducha Świętego, który zamieszkując w wierzących umożliwia im święte życie, składanie świadectwa oraz służbę Panu Jezusowi Chrystusowi;
  • Jedność w Duchu wszystkich prawdziwie wierzących, Kościół jako Ciało Chrystusa;
  • Zmartwychwstanie zarówno zbawionych jak i zgubionych: zbawionych do życia, a zgubionych na potępienie[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Unia 2014 ↓, s. 915.
  2. a b Unia 2014 ↓, s. 919.
  3. UNIA EWANGELIKALNA W RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. zwiazkiwyznaniowe.blogspot.com. [dostęp 2015-05-12]. (pol.).
  4. Unia 2014 ↓, s. 920.
  5. Unia 2014 ↓, s. 923.
  6. Unia 2014 ↓, s. 924.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Unia Ewangelikalna w Rzeczypospolitej Polskiej. W: Mniejszości wyznaniowe w Polsce. Prawo wewnętrzne (statutowe). pod red. Ryszarda Brożyniaka i Małgorzaty Winiarczyk-Kossakowskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2014, s. 915-924. ISBN 978-83-7666-319-7.