Uniwersytet Gandawski
51°02′46″N 3°43′39″E/51,046111 3,727500 Logo | |
| Dewiza |
Audere Sapiens |
|---|---|
| Data założenia |
1817 |
| Typ |
publiczna |
| Państwo | |
| Adres |
9000 Gandawa, Sint-Pietersnieuwstraat 25 |
| Liczba pracowników |
15 tys.[1] |
| Liczba studentów |
46 tys.[1] |
| Rektor |
Rik Van de Walle[2] |
| Członkostwo |
Santander Network |
Położenie na mapie Flandrii Wschodniej  | |
Położenie na mapie Belgii  | |
| 51°02′46″N 3°43′39″E/51,046111 3,727500
| |
| Strona internetowa | |
Uniwersytet Gandawski (nl. Universiteit Gent, ang. Ghent University, w skrócie nl. UGent) – publiczny uniwersytet położony w Gandawie, w Belgii. Jest to jedna z większych uczelni flamandzkich, studiuje na niej około 46 tys. studentów i pracuje 15 tys. pracowników (dane na rok 2020).
Uniwersytet został założony w 1817 roku przez króla Niderlandów Wilhelma I. Po rewolucji z 1830 roku został przejęty przez nowo powstałe państwo belgijskie. Francuski był językiem akademickim do 1930, kiedy to uniwersytet jako pierwsza uczelnia w Belgii wprowadził zajęcia w języku holenderskim. W 1991 roku uczelnia uzyskała znaczną autonomię i zmieniła nazwę z Państwowego Uniwersytetu w Gandawie (holenderski: Gent Rijksuniversiteit, w skrócie RUG) na obecnie obowiązującą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Uniwersytet Gandawski został otwarty 9 października 1817 przez JC van Rotterdama jako pierwszego rektora. W pierwszym roku akademickim miał 190 studentów i 16 profesorów. Szkoła posiadała cztery wydziały: humanistyczny, prawa, medycyny i nauk ścisłych, a językiem wykładowym była łacina. Uczelnia została założona przez króla Wilhelma I w ramach polityki powstrzymania intelektualnego i akademickiego opóźnienia południowych Niderlandów. Uniwersytet w Liège powstał z tego samego powodu.
Maksymalna liczba studentów do rewolucji belgijskiej wyniosła 414, po 1830 szybko się zmniejszyła. W tym czasie wydziały humanistyczny i nauk ścisłych zostały zamknięte i przywrócone po pięciu latach, w 1835 roku.
W 1882 r. na uniwersytecie zaczęły studiować kobiety.
Uniwersytet Gandawski odegrał dużą rolę w rozwoju fundamentów nowoczesnej chemii organicznej – profesorem w tej szkole był m.in. Friedrich August Kekulé von Stradonitz.
Charakterystyka szkoły[edytuj | edytuj kod]
W przeciwieństwie do Katolickiego Uniwersytetu w Leuven czy Vrije Universiteit w Brukseli, Uniwersytet Gandawski uważa siebie za szkołę pluralistyczną i niezwiązaną z żadną religią lub ideologią.
Wydziały[edytuj | edytuj kod]
Uniwersytet Gandawski posiada jedenaście wydziałów[3], na które składa się ponad 130 katedr:
- Wydział Nauk Humanistycznych i Filozofii
- Wydział Prawa i Kryminologii
- Wydział Nauk Ścisłych
- Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu
- Wydział Inżynierii i Architektury
- Wydział Ekonomii i Zarządzania
- Wydział Medycyny Weterynaryjnej
- Wydział Psychologii i Nauk o Wychowaniu
- Wydział Inżynierii Biologicznej
- Wydział Nauk Farmaceutycznych
- Wydział Nauk Politycznych i Społecznych
Lista rektorów[edytuj | edytuj kod]
Lista rektorów Uniwersytetu w Gandawie od roku 1922:
| Lp. | Imię i Nazwisko | Lata życia | Okres urzędowania | Prorektor |
|---|---|---|---|---|
| 1 | André Devreker | 8 listopada 1922 – 15 kwietnia 2012 | 1973–1977 | |
| 2 | Julien Hoste | 30 maja 1921 – 1 grudnia 2011 | 1977–1981 | |
| 3 | André Cottenie | 15 września 1919 – 21 lutego | 1981–1985 | Julien Hoste |
| 4 | Leon De Meyer | 1985–1993 | ||
| 5 | Jacques Willems | 1993–2001 | Etienne Vermeersch (1993–1997) | |
| Andreas De Leenheer (1997–2001) | ||||
| 6 | Andreas De Leenheer | 16 maja 1941 | 2001–2005 | Marc De Clercq |
| 7 | Paul Van Cauwenberge | 2 kwietnia 1949 | 1 października 2005 – 30 września 2013 | Luc Moens |
| 8 | Anne De Paepe (pierwsza kobieta rektor) |
4 października 1955 | 1 października 2013 - 30 września 2017 | Freddy Mortier |
| 9 | Rik Van de Walle |
1970 | 1 października 2017 - 30 września 2021 | Mieke Van Herreweghe |
Rankingi[edytuj | edytuj kod]
Uniwersytet Gandawski konsekwentnie plasuje się wśród najlepszych uczelni w Belgii (top 3) i na świecie (top 200). W 2009 zajął 136. miejsce wśród szkół wyższych na świecie (Times Higher Education–QS World University Rankings). W Top 50 uniwersytetów przyrodniczych 2011–2012 zajął 36. miejsce. W QS World University Rankings w 2010 zajął 192. miejsce[4], a w 2011 miejsce 165[5]. W Times Higher Education World University Rankings w 2010 roku, został sklasyfikowany na 124. miejscu.
Uniwersytet zajął 89. pozycję w Akademickim Rankingu Uniwersytetów Świata w 2012 roku[6]. Akademicki Ranking Uniwersytetów Świata (ARWU), powszechnie znany jako ranking szanghajski, to publikacja, która powstała i opracowywana jest przez Szanghajski Uniwersytet Jiao Tong (ang. Shanghai Jiao Tong University). Rankingi są prowadzone od 2003 roku. Przegląd ostatnich lat:
| Rok | Pozycja |
|---|---|
| 2003 | 99 |
| 2004 | 101–152 |
| 2005 | 101–152 |
| 2006 | 102–150 |
| 2007 | 102–150 |
| 2008 | 101–152 |
| 2009 | 101–152 |
| 2010 | 90 |
| 2011 | 89 |
| 2012 | 89 |
Studenci i absolwenci[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Feiten en cijfers - Universiteit Gent. UGent. Dostęp 18 marca 2020.
- ↑ Administracja centralna i rektor. UGent.Dostęp 18 marca 2020.
- ↑ Zob. lista na stronie uniwersytetu
- ↑ QS World University Rankings 2010 Results. [dostęp 2013-08-19]. (ang.).
- ↑ QS World University Rankings 2011 Results. [dostęp 2013-08-19]. (ang.).
- ↑ Academic Ranking of World Universities. [dostęp 2013-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)].